Przysłowia polskie/S

Przysłowia polskie

• Sam jak palec.

• Sam sobie powiedział i sam się uśmiał.

• Sam sobie sterem, żeglarzem, okrętem.

• Samotnemu cały świat pustynią.

• Samotny jak kołek w płocie.

• Sen mara – Bóg wiara.

• Sędzia nie ma być głodny.
  • Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, op. cit., s. 492.

• Siła złego na jednego.

• Siedzieć cicho jak mysz pod miotłą.

• Siejesz wiatr – zbierasz burze.

• Skąpy (chytry) dwa razy traci.

• Skleroza nie choroba tylko nogi bolą.

• Skorego konia jeszcze batem pod górę.
  • Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, op. cit., s. 225.

• Skoro jest tak dobrze, to dlaczego jest tak źle?

• Słodkie życie – jak w Madrycie.

• Słońce i woda zawsze zdrowia doda.

• Słońcu i miłości nigdy się w oczy nie patrzy.

• Słowo się rzekło, kobyłka u płota.

• Słówko wyleci wróblem, a powróci wołem.

• Służ panu wiernie, on ci za to pierdnie.

• Słuchaj uchem, a nie brzuchem.

• Sport to zdrowie.

• Sposób na zdrowie człeka – od lekarzy z daleka.

• Sprawiedliwość bez dobroci okrucieństwem jest.

• Sprzedać się za miskę soczewicy.

• Stara miłość nie rdzewieje.

• Stare buty najwygodniejsze.

• Starego psa nie nauczysz aportować.

• Starego wróbla na plewy nie złapiesz.

• Stare psisko dobre, jak leży pod płotem.

• Stare to są dobre: fortepian i skrzypce.

• Stare wino, żona młoda, niejednemu życia doda.

• Starość nie radość, młodość nie wieczność.

• Starość nie radość, śmierć nie wesele.

• Stary, a głupi.

• Stary, ale jary.

• Stoi jak wół na granicy.

• Strach ma wielkie oczy.

• Strachy na Lachy.

• Stroić się w cudze piórka.

• Strzeżonego Pan Bóg strzeże.

• Strzeż się psa milczącego i spokojnej wody.

• Styczeń pogodny wróży rok płodny.

• Suchy marzec, mokry kwiecień i maj chłodny – wróżą rok niegłodny.

• Suchy marzec, mokry maj, będzie żytko niby gaj.

• Sumienie stoi za tysiąc świadków.
  • Źródło: Przykazania etyki prawniczej: księga myśli, norm i rycin, oprac. Roman Tokarczyk, wyd. Wolters Kluwer Polska, s. 63.

• Swoje brudy trzeba prać w domu.

• Swojego nie puszczaj, po cudze nie sięgaj.

• Syty głodnego nie zrozumie.

• Szaleć jak pies spuszczony z łańcucha.

• Szczenięcej miłości wątek – pieskiego życia początek.

• Szczęściarzowi nawet wół się ocieli.

• Szczęście ciska ludźmi jak piłką.
  • Zobacz też: szczęście

• Szczęście człowieka psuje, nieszczęście hartuje.

• Szczęście czego mi nie dało, tego mi nie będzie brało.

• Szczęście dziś matką, a jutro może być macochą.

• Szczęście głupim sprzyja.

• Szczęście gdy trafi na głupiego, wszystkim go czyni nieznośnego.

• Szczęście karetą nie jeździ, ale i w łachmanach nie chodzi.
  • Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, op. cit., s. 703.

• Szczęśliwi czasu nie liczą.

• Szewc bez butów chodzi.

• Szlachcic na zagrodzie równy wojewodzie.

• Szlachetne zdrowie, nikt się nie dowie jako smakujesz – aż się popsujesz.

• Szukajcie, a znajdziecie.

• Szukać igły w stogu siana.

• Szybka decyzja to połowa zwycięstwa.

• Szyby lecą, szklarz się śmieje.
  • Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, op. cit., s. 545.