rect

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

română

Etimologie

Din franceză rectum.

Pronunție


Substantiv


Declinarea substantivului
rect
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ rect recturi
Articulat rectul recturile
Genitiv-Dativ rectului recturilor
Vocativ ' '
  1. porțiune terminală a intesti-nului gros.


Traduceri

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads