sufixa

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

română

Etimologie

Din franceză suffixer.

Pronunție

  • AFI: /su.fikˈsa/


Verb


Conjugarea verbului
sufixa
Infinitiv a sufixa
Indicativ prezent
pers. 1 sg.
sufixez
Conjunctiv prezent
pers. 3 sg.
să sufixeze
Participiu sufixat
Conjugare I
  1. a înzestra cu sufix.


Traduceri

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads