tanin

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

română

Etimologie

Din franceză tanin.

Pronunție


Substantiv


Declinarea substantivului
tanin
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ tanin taninuri
Articulat taninul taninurile
Genitiv-Dativ taninului taninurilor
Vocativ ' '
  1. substanță organică de origine vegetală, sub formă de praf cu gust astringent, întrebuințată în medicină, la fabricarea coloranților și, în special, la tăbăcirea pieilor.


Traduceri

Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads