Лучшие вопросы
Таймлайн
Чат
Перспективы

Авлациды

Из Википедии, свободной энциклопедии

Авлациды
Remove ads

Авлациды[1] (лат. Aulacidae) — семейство наездников из подотряда стебельчатобрюхие отряда перепончатокрылые насекомые.

Краткие факты Авлациды, Научная классификация ...
Thumb
Remove ads

Описание

Длина от 5 до 14 мм. Усики длинные 14-члениковые у обоих полов. Формула щупиков 6,4. Грудь с грубой скульптурой. Имеют необычное прикрепление брюшка высоко на проподеуме грудки. Эндопаразитоиды личинок ксилофагов — жуков-усачей и златок (Cerambycidae, Buprestidae), а также рогохвостов (Xiphydriidae)[1].

Распространение

Всесветное. В Европе 2 рода (Aulacus, Pristaulacus). В Австралии 40 видов. В ископаемом состоянии были описаны 19 видов авлацид в составе 7 родов, в том числе Electrofoenops cockerelli, Electrofoenops rasnitsyni, Hyptiogastrites electrinus и другие[2].

Классификация

Суммиров вкратце
Перспектива

Мировая фауна включает 2 рода и около 260 видов, в Палеарктике — 2 рода и 46 видов. Фауна России включает 2 рода и 12 видов наездников этого семейства[3][4][5][6].

  • Aulacus Jurine, 1807 — 77 видов[5][7]
    • Aulacus flavigenis Alekseev, 1986
    • Aulacus magnus Chen et al., 2016
    • Aulacus schoenitzeri Turrisi, 2005
    • Aulacus sinensis He & Chen, 2007
    • Aulacus striatus Jurine, 1807
  • Pristaulacus Kieffer, 1900 — около 170 видов[5][8][9][10]
    • = Panaulix Benoit, 1984
    • Pristaulacus albitarsatus Sun & Sheng, 2007
    • Pristaulacus asiaticus Turrisi & Smith, 2011
    • Pristaulacus calidus Chen et al., 2016
    • Pristaulacus centralis Chen et al., 2016
    • Pristaulacus comptipennis Enderlein, 1912
    • Pristaulacus excisus Turner, 1922
    • Pristaulacus fopingi Chen et al., 2016
    • Pristaulacus intermedius Uchida, 1932
    • Pristaulacus iosephi Turrisi & Madl, 2013
    • Pristaulacus karinulus Smith, 2001
    • Pristaulacus longicornis Kieffer, 1911
    • Pristaulacus memnonius Sun & Sheng, 2007
    • Pristaulacus nobilei Turrisi & Smith, 2011
    • Pristaulacus obscurus Chen et al., 2016
    • Pristaulacus pieli Kieffer, 1924
    • Pristaulacus porcatus Sun & Sheng, 2007
    • Pristaulacus pseudoiosephi Chen et al., 2016
    • Pristaulacus rapuzzii Turrisi, 2011 (Ливан)[10]
    • Pristaulacus rufipes Enderlein, 1912
    • Pristaulacus rufobalteatus Cameron, 1907
    • Pristaulacus samai Turrisi, 2011 (Сирия)[10]
    • Pristaulacus zhejiangensis He & Ma, 2002

Палеонтология

  • Archeofoenus tartaricus Engel, 2017
  • Archeofoenus engeli Turrisi & Ellenberger, 2019
  • Aulacus eocenicus Nel, Waller, De Ploëg, 2004
  • Aulacus fritschii (Brues, 1932)
  • Aulacus prisculus (Brues, 1932)
  • Ceropalites infelix Cockerell, 1906
  • Electrofoenops cockerelli Turrisi & Ellenberger, 2019
  • Electrofoenops rasnitsyni Turrisi & Ellenberger, 2019
  • Electrofoenops diminuta Engel, 2017
  • Electrofoenus gracilipes Cockerell, 1917
  • Exilaulacus latus Li, Shih, Ren, 2018
  • Exilaulacus loculatus Li, Shih, Ren, 2018
  • Hyptiogastrites electrinus Cockerell, 1917
  • Pristaulacus bradleyi (Brues, 1910)
  • Pristaulacus mandibularis Brues, 1932
  • Pristaulacus praevolans (Brues, 1923)
  • Pristaulacus rohweri Brues, 1910
  • Pristaulacus secundus (Cockerell, 1916)
  • Pristaulacus velteni Jennings & Krogmann, 2009
  • Protofoenus swinhoei Cockerell, 1917
  • Vectevania vetula Cockerell, 1922
Remove ads

Примечания

Литература

Ссылки

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads