Класічна археолоґія

Класічна археолоґія є наукова дісціпліна, котра ся занимать досліджованьом матеріалных позостатків і културных артефактів старовікых цівілізацій, передовшыткым Старого Ґрецька і Старого Риму.

Тота область археолоґії є тісно звязана зос класічныма штудіями і хоснує комбінацію історічных, лінґвістичных і матеріалных жрідел на то, жебы реконштруовала жывот, архітектуру, уміня, реліґію і щоденну реалність старовекых медітераньскых култур.

Основны області досліджованя

Класічна археолоґія ся фокусує на періоды:

• Архаїчна епоха (приблизно 8.–6. стор. пер. Хр.)
• Класічне Ґрецько (5.–4. стор. пер. Хр.)
• Геленістична епоха
• Римска републіка і Римске цісарство

Методолоґія

Класічны археолоґы хоснують технікы як:

• теренны розкопкы,
• аналіза керамікы, статуй і надписів (епіґрафіка),
• топоґрафічне і архітектонічне картованя старовікых місць.

Значіня

Класічна археолоґія має велике значіня про розумлїня основ европской културной традиції, вливу античных цівілізацій на модерне уменя, політіку і філозофію.

Повязаны темы

• Археолоґія
• Старовіка Ґреція
• Старовікый Рим
• Класічны штудії

Зовнішнї лінкы

• Classical archaeology – англіцка Вікіпедія