Jàcumu II d'Aragona

From Wikipedia, the free encyclopedia

Jàcumu II d'Aragona
Remove ads

Jàcumu II (Valenzia, 10 di austu 1267Barcillona 2 di nuvèmmiru o 5 di nuvèmmiru 1327), chiamatu lu Giustu (n catalanu: Jaume el Just; n spagnolu Jaime el Justo) fu re di Sicilia (comu Jàcumu I) dû 1285 ô 1295 e re d'Aragona e Valenzia e Cunti di Barcillona dû 1291 ô 1327. Ntô 1297 vinni assignatu lu regnu di Sardinia e Còrsica. Usau lu tìtulu latinu Iacobus Dei gracia rex Aragonum, Valencie, Sardinie, et Corsice ac comes Barchinone. Fu lu figghiu secunnu di Petru III d'Aragona e Custanza d'Aragona.

Thumb
Jàcumu â curti a Barcillona
Remove ads

Regnu

Succidìu sò patri comu re di Sicilia ntô 1285. Quannu murìu sò frati Alfonzu III ntô 1291, pigghiau macari lu tronu d'Aragon. Pi menzu di nu pattu cu Carlu II d'Angiò ntô 1296, cci accurdau a lassari jiri la Sicilia, mi li baruna sicilian, mmeci, cci minteru sò frati Fidiricu. Arrignau fini â sò morti ntô 1327.

Scrittura

Duranti lu sò regnu ntâ Sicilia (1285–1291) Jàcumu cumpunìu l'ùnicu puema chi ancora asisti (scrittu pi occitanu), didicatu a la Madonna: Mayre de Deu.[1] Jàcumu paragunau la cresia a na navi chi nun veni guidata drittamenti (nauchier, zzoè lu Papa):

Mayre de Deu e fylha,
verge humil e vera,
vostra nau vos apela
que l'aydetz, quar perylha.
Matri di Diu e figghia,
vèrgini ùmili e vera,
vostra navi vi prija
ca l'aiutati, picchì silla vidi brutta.

L'ùrtimi versi prèjanu a la Madonna ca lu pruteggi dî piccati:

Mayre, tu.m dona forsa
contra ma leugeria,
e.m garda de la via
de peccat, que.ns exylha.
Matri, dùnami forza
contra â mè luffa,
e mi guardi di la via
di piccatu, chi ni distrudi.
Pricidutu di:
Petru III d'Aragona
Re di Sicilia

12851295

Succidutu di:
Fidiricu II di Sicilia
Remove ads

Noti

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads