اسلام

قرآن ۾ بيان ڪيل توحيدي ابراھيمي مذھب From Wikipedia, the free encyclopedia

اسلام
Remove ads

اسلام (انگريزي ٻولي: Islam) توحيدي مذهب آهي.[1] اسلام هڪ وحدانيت پرست دين آهي جيڪو ابراهيمي دين جو تسلسل آهي. اسلام جي پيروڪارن کي مسلمان چئبو آهي. هينئر جيڪڏهن ڏٺو وڃي تہ اسلام دنيا جو ٻيو نمبر مذهب آهي ۽ تيز ترين وڌندڙ مذھب آھي.[2]

Thumb

تفصيل

سلجھائپ صفحن جي لاءِ معاونت نظر ھيٺ مضمون the religion تي آهي. ٻين استعمالن جي لاءِ جي لاءِ Islam (disambiguation) ڏسو.

زمرو:dmy تاريخون استعمال Dmy تاريخون استعمال سانچو:Use Oxford spelling

ترت ڄاڻ اسلام ٱلْإِسْلَام‎سانچو:Transliteration, Founded by ...

سانچو:Islam سانچو:Islam and iman

Islam[lower-alpha 1] is an Abrahamic monotheistic religion based on the Quran,[5] and the teachings of Muhammad.[6] Adherents of Islam are called Muslims, who are estimated to number 2 billion worldwide and are the world's second-largest religious population after Christians.[7]

Thumb
Surah al Fatiha (The Opener), from the Quran.

Muslims believe that Islam is the complete and universal version of a primordial faith that was revealed many times through earlier prophets and messengers, including Adam, Noah, Abraham, Moses, and Jesus. Muslims consider the Quran to be the verbatim word of God and the unaltered, final revelation. Alongside the Quran, Muslims also believe in previous revelations, such as the Tawrat (the Torah), the Zabur (Psalms), and the Injil (Gospel). They believe that Muhammad is the main and final of God's prophets, through whom the religion was completed. The teachings and normative examples of Muhammad, called the Sunnah, documented in accounts called the hadith, provide a constitutional model for Muslims. Islam is based on the belief in the oneness and uniqueness of God (سانچو:Transliteration), and belief in an afterlife (سانچو:Transliteration) with the Last Judgment—wherein the righteous will be rewarded in paradise (سانچو:Transliteration) and the unrighteous will be punished in hell (سانچو:Transliteration). The Five Pillars, considered obligatory acts of worship, are the Islamic oath and creed (سانچو:Transliteration), daily prayers (سانچو:Transliteration), almsgiving (سانچو:Transliteration), fasting (سانچو:Transliteration) in the month of Ramadan, and a pilgrimage (سانچو:Transliteration) to Mecca. Islamic law, سانچو:Transliteration, touches on virtually every aspect of life, from banking and finance and welfare to men's and women's roles and the environment. The two main religious festivals are Eid al-Fitr and Eid al-Adha. The three holiest sites in Islam are Masjid al-Haram in Mecca, Prophet's Mosque in Medina, and al-Aqsa Mosque in Jerusalem.

The religion of Islam originated in Mecca in 610 CE. Muslims believe this is when Muhammad received his first revelation. By the time of his death, most of the Arabian Peninsula had converted to Islam. Muslim rule expanded outside Arabia under the Rashidun Caliphate and the subsequent Umayyad Caliphate ruled from the Iberian Peninsula to the Indus Valley. In the Islamic Golden Age, specifically during the reign of the Abbasid Caliphate, most of the Muslim world experienced a scientific, economic and cultural flourishing. The expansion of the Muslim world involved various states and caliphates as well as extensive trade and religious conversion as a result of Islamic missionary activities (سانچو:Tlit), as well as through conquests, imperialism, and colonialism.

The two main Islamic branches are Sunni Islam (87–90%) and Shia Islam (10–13%). While the Shia–Sunni divide initially arose from disagreements over the succession to Muhammad, they grew to cover a broader dimension, both theologically and juridically. The Sunni canonical hadith collection consists of six books, while the Shia canonical hadith collection consists of four books. Muslims make up a majority of the population in 53 countries.[7] Approximately 12% of the world's Muslims live in Indonesia, the most populous Muslim-majority country; 31% live in South Asia; 20% live in the Middle East–North Africa; and 15% live in sub-Saharan Africa. Muslim communities are also present in the Americas, China, and Europe. Muslims are the world's fastest-growing major religious group, according to Pew Research. This is primarily due to a higher fertility rate and younger age structure compared to other major religions.

مسلمانن جو عقيدو آهي تہ اسلام هڪ بنيادي عقيدي جو مڪمل ۽ آفاقي نسخو آهي جيڪو اڳين نبين ۽ رسولن، جن ۾ آدم، نوح، ابراهيم، موسيٰ ۽ عيسىٰ سميت ڪيترائي ڀيرا نازل ٿيو هو. مسلمان قرآن مجيد کي الله جو ڪلام ۽ غير تبديل ٿيل، آخري وحي سمجهندا آهن. قرآن سان گڏ، مسلمان پڻ اڳئين ڪتابن تي يقين رکن ٿا، توريت، زبور ۽ انجيل جيڪي حضرت موسيٰ، داؤد، ۽ عيسيٰ اليہ السلام تي نازل ٿيون. انهن جو عقيدو آهي تہ محمد ﷺ آخري نبي آهن، جن جي ذريعي دين مڪمل ٿيو. محمد جي تعليمات ۽ اصولي مثالن کي سنت سڏيو وڃي ٿو، جيڪي حديثن جي حسابن ۾ دستاويز ڪيا ويا آهن، مسلمانن لاءِ هڪ آئيني نموني مهيا ڪن ٿا. اسلام ان ڳالهہ تي زور ڏئي ٿو تہ اللّٰه هڪ آهي ۽ بي مثال آهي. اهو بيان ڪري ٿو تہ اتي هڪ "آخري فيصلو" ٿيندو جنهن ۾ صالحن کي جنت ۾ انعام ڏنو ويندو ۽ ظالمن کي دوزخ ۾ سزا ڏني ويندي.

پنجن ٿنڀن (ارڪان) کي واجب سمجهيو وڃي ٿو، جن ۾ توحيد (ڪلمہ جي شهادت)، روزاني نماز (پنج وقت)، زڪوٰات، رمضان جي مهيني ۾ روزا ۽ مڪي ڏانهن حج شامل آهن. اسلامي قانون، شريعت، بينڪنگ ۽ ماليات ۽ ڀلائي کان وٺي مردن ۽ عورتن جي ڪردار ۽ ماحول تائين زندگي جي تقريبن هر پهلو کي ڇڪي ٿو. . ٻہ مکيہ مذهبي تہوار عيد الفطر ۽ عيد الاضحيٰ آهن. اسلام ۾ ٽي مقدس ترين ماڳ آهن مڪي ۾ مسجد الحرام، مديني ۾ مسجد نبوي ۽ بيت المقدس (يروشلم) ۾ مسجد اقصيٰ.

حقيقي دين اهوئي آهي، جيڪو ماڻهوءَ ۾ نرميءَ وارو مزاج پيدا ڪري، جيڪو هرحال ۾ محبت ۽ چڱائيءَ جي تعليم ڏيندو هجي.

لَاۤ اِكۡرَاهَ فِى الدِّيۡنِ​ۙ قَد تَّبَيَّنَ الرُّشۡدُ مِنَ الۡغَىِّ​ۚ فَمَنۡ يَّكۡفُرۡ بِالطَّاغُوۡتِ وَيُؤۡمِنۡۢ بِاللّٰهِ فَقَدِ اسۡتَمۡسَكَ بِالۡعُرۡوَةِ الۡوُثۡقٰى لَا انْفِصَامَ لَهَا​​ ؕ وَاللّٰهُ سَمِيۡعٌ عَلِيۡمٌ‏ ٢٥٦

اَللّٰهُ وَلِىُّ الَّذِيۡنَ اٰمَنُوۡا يُخۡرِجُهُمۡ مِّنَ الظُّلُمٰتِ اِلَى النُّوۡرِ​ؕ  وَالَّذِيۡنَ كَفَرُوۡۤا اَوۡلِيٰٓـــُٔهُمُ الطَّاغُوۡتُۙ يُخۡرِجُوۡنَهُمۡ مِّنَ النُّوۡرِ اِلَى الظُّلُمٰتِ​ؕ اُولٰٓٮِٕكَ اَصۡحٰبُ النَّارِ​​ۚ هُمۡ فِيۡهَا خٰلِدُوۡنَ‏ ٢٥٧

دين ۾ ڪابه جبر نه آهي، گمراهيءَ کان هدايت پڌري ڪئي وئي آهي، پوءِ جنهن طاغوت کي رد ڪيو ۽ پوءِ الله کي مڃيو، پوءِ ان هڪ اهڙو مضبوط حلقو رکيو آهي جيڪو ڪڏهن به ٽٽڻ وارو نه آهي، ۽ الله ٻڌندڙ ڄاڻندڙ آهي. الله مؤمنن جو نگهبان آهي ۽ (ان جي برعڪس) جن ڪفر ڪيو تن جا اولياءَ (مددگار ۽ مددگار) طاغوت آهن. انهن کي روشنيءَ مان ڪڍي اوندهه ۾ آڻن ٿا. هي دوزخي ماڻهو آهن اُھي ان ۾ ھميشه رھندا.

اسلام اميد جو مذهب آهي. اسلام جون مڙئي تعليمات اميد ۽ حوصلي جو سبق ڏين ٿيون. ظاهر ۾ مشڪل، ناڪامي ۽ محرومي جهڙين حالتن ۾ به اسلام انسان کي اميد ۽ حوصلي جو سبق ڏئي ٿو. اهو شام جي اونداهيءَ ۾ به صبح جي روشنيءَ جي خوشخبري ڏئي ٿو. قرآن شريف ۾ ايمان وارن لاءِ ارشاد آهي ته:

وَ تَرۡجُوۡنَ مِنَ اللّٰہِ مَا لَا یَرۡجُوۡنَ ؕ (النساء: 104)

”۽ توهين الله ۾ اميد ٿا رکو جا اميد انهن کي نه آهي.“

ان مان خبر پئي ته هڪ شخص جيڪو اسلامي فڪر وارو هجي، اهو هڪ اهڙو انسان هوندو آهي، جيڪو اوندهه ۾ به روشني ڏسندو آهي. هو اتي به اميد ڀريو رهندو آهي، جتي ٻيا ماڻهو اميد ۽ حوصلو وڃائي ويهندا آهن. ان معاملي ۾ اسلام ۾ مايوسيءَ کي حرام سڏيو ويو آهي. قرآن پاڪ ۾ هڪ پيغمبر جي ذريعي اها تعليم ڏني وئي ته:

وَ لَا تَایۡـَٔسُوۡا مِنۡ رَّوۡحِ اللّٰہِ ؕ اِنَّہٗ لَا یَایۡـَٔسُ مِنۡ رَّوۡحِ اللّٰہِ اِلَّا الۡقَوۡمُ الۡکٰفِرُوۡنَ (يوسف: 87)

”۽ الله جي رحمت کان نا اميد نه ٿيو، ڇو ته الله جي رحمت کان ڪافر ئي نا اميد ٿيندا آهن.“

انهيءَ ڪري مسلمانن لاءِ ڪنهن به صورت ۾ اهو جائز نه آهي ته، اهي مايوس ٿي وڃن. ظاهر ۾ ڪيتريون ئي اڻوڻندڙ ۽ غير موافق حالتون هجن، پر ايمان وارن تي فرض آهي ته اهي آخر تائين اميد جو دامن نه ڇڏين. اهو ئي سبب آهي جو اسلام ۾ خودڪشيءَ جي موت کي حرام چيو ويو آهي.[8]

مسلمانن جو عقيدو آهي ته الله سائين قرآنکي فرشته جي وسيلي سان حضرت محمد ص تي نازل ڪيو آهي مسلمانن جي عقيدي موجب خداوند جهڙي ريت سڀني نبين تي وحي نازل ڪئي آهي حضرت محمد ص به ان جي آخري ڪڙي آهن.[9]

Remove ads

تفصيل

لغوي معنيٰ آهي صلح، سلامتي، اطاعت. ظاهري ۽ باطني عيبن کان پاڪ رهڻ. اهو انهيءَ دين جو نالو آهي، جيڪو -الله- پاڪ، سچن رسولن ۽ هادين جي ذريعي انسانن جي هدايت لاءِ موڪليو آهي. انهيءَ جو آخري، مڪمل ۽ مقدس دين اهو آهي، جيڪو قرآن شريف جي شڪل ۾ حضرت محمد مصطفيٰ صلي -الله- عليه وسلم تي نازل ٿيو. شرعي لحاظ سان -اسلام- جو مطلب آهي: خدا جي احڪامن جي، جيئن قرآن شريف ۾ آيا آهن، بنا شڪ شبهي جي دل جي خلوص سان اطاعت ڪرڻ. ٻين لفظن ۾، ڪتاب ۽ سنت جي تعليمات تي عمل پيرا رهڻ -اسلام- آهي. نبي سڳورو صلي -الله- عليه وسلم جيڪا شريعت دائمي هدايت لاءِ کڻي آيو، اها چئن عنوانن جو مجموعو آهي: عقائد، عبادت، معاملات ۽ اخلاق. (1) -بندي- ۽ خالق جي وچ ۾ تعلق واضح ڪرڻ وارا احڪام، جيڪي ذهني ۽ قلبي حالتن سان واسطو رکن ٿا، اهي ”عقائد“ چئبا، ۽ انهن تي ثابت قدم رهڻ کي ”ايمان“ چئبو آهي. (2) -جن- احڪامن جو تعلق -بندي- جي جسم ۽ مال سان آهي، اهي ”عبادت“ آهن: يعني نماز ۽ روزو، جسماني عبادتون آهن، زڪوات مالي ۽ تمدني عبادت ۽ ”حج“ مالي، جسماني ۽ تمدني عبادت. -ان- طرح ڪلمي، نماز، روزي، زڪواة ۽ حج کي -اسلام- جو بنياد قرار ڏنو ويو آهي. (3) جيڪي احڪام، -بندي- ۽ سندس درميان آهن، يا ٻيءَ مخلوق جي -باري- ۾ آهن، انهن کي قانوني حيثيت هجي ته ”معاملات“ جي دائري ۾ اچن ٿا ۽ (4) جيڪڏهن انهن جي حيثيت روحاني نصيحتن ۽ ڀائپيءَ واري هجي ته اهي ”اخلاق“ جي دائري ۾ اچن ٿا. نبي سڳوري صلي -الله- عليه وسلم فرمايو آهي ته ”آءُ فضائل اخلاق جي تڪميل لاءِ آيو آهيان“. پهرئين عنوان کي ”ايمان“ ۽ باقي ٽنهي جو مجموعو ”عمل صالح“ آهن. عمل صالح جا ٽي ڏاڪا آهن: (1) خدا جي اڳيان -بندي- جو اظهار عبديت ۽ -ان- جي احڪامن جي تعميل يعني عبادت؛ (2) بندن ۽ ٻيءَ مخلوق سان ڪاروباري معاملن ۾ الاهي احڪام جي پابندي يعني ”معاملات“؛ (3) بندن ۽ ٻيءَ مخلوق سان محبت ۽ نيڪيءَ وارو ورتاءُ يعني ”اخلاق“. مختصر طرح، ”اسلام“ جي اها وصف، -اسلام- جي مڪمل -ترين- شڪل آهي.[10]

Remove ads

اصول دين

  1. توحيد
  2. عدل
  3. نبوت
  4. امامت
  5. قيامت

فرض دين

  1. نماز
  2. روزو
  3. زڪوات
  4. خمص
  5. حج
  6. جهاد
  7. امر به معروف
  8. نهي از منڪر
  9. تولا
  10. تبرا

اسلام جا رڪن

  1. ڪلمو
  2. نماز
  3. روزو
  4. زڪوات
  5. حج


پڻ ڏسندا

حوالو

خارجي ڳنڍڻا

حوالا

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads