Godina 369. pne. bila je godina predjulijanskog rimskog kalendara. U rimskoj državi bila je poznata kao Godina tribunata Fidenasa, Cicurina, Kosa, Kornelija, Cincinata i Ambusta (ili, rjeđe, godina 385. Ab urbe condita). Oznaka 369. pne. za ovu godinu se koristila od ranog srednjeg vijeka, kada je kalendarska eraAnno Domini postala glavna metoda u zapadnoj Evropi sa označavanje godina.
Nakon što je odvratio Spartance od gušenja pobune u Mantineja, tebanski vojskovođa Epaminonda sa svojom vojskom napreduje na jug i prelazi rijeku Evrotas - spartansku granicu - kao prvi komandant neprijateljske vojske koji je uspio doći na spartansku teritoriju u nekoliko vijekova. Spartanci se ne mogu suprotstaviti Tebancima na bojnom polju, pa se povlače u gradske zidine, a Tebanci sa saveznicima pustoše Lakoniju.
Epaminonda nakon povratka u Arkadiju ponovno maršira na jug, dolazi u Meseniju te obnavlja drevni grad Mesenu na planini Ithome, pozvavši sve mesenijske izgnanike da ga nasele i žive slobodni od spartanskog ropstva. Obnovom nezavisnog polisa Mesene Sparta gubi polovicu svojih helota.
Usprkos uspješnog pohoda kojim je trajno oslabljena Sparta, Epaminonda je pri povratku u Tebu izveden na sud zbog prekoračenja ovlasti, ali jke oslobođen optužbi.
Atena, zabrinuta zbog naglog jačanja Tebe, sklapa savez sa svojim tradicionalnim neprijateljem Spartom.
Nakon smrti makedonskog kralja Aminte III, na prijestolje stupa njegov najstariji sin Aleksandar II. Mladi kralj se odmah mora suočiti s napadom Ilira sa sjevera i pretendenta Pauzanije s istoka (koji osvaja nekoliko gradova i ugrožava kraljicu-majku Euridiku). Aleksandar svojim neprijateljima nanosi poraz uz pomoć atenskog vojskovođe Ifikrata, koji je na makedonsku obalu došao kako bi ponovno zauzeo Amfipolis.
Aleksandar od Fere postaje, nakon smrti svog oca, tiranin Tesalije. Njegova okrutna vladavina odmah izaziva ustanak porodice Aleuada iz Larise koji traže pomoć od makedonskog kralja Aleksandra II. Ona je pružena, ali je makedonski kralj na prevaru uspostavio garnizone u Larisi i drugim gradovima. Na to reagira Teba, čije snage pod Pelopidom tjeraju Makedonce iz Tesalije.
Pelopida Aleksandru II prijeti da će podržati makedonskog pretendenta na prijestolje Ptolemeja od Alorosa ako Makedonija ne napusti savez s Atenom i postane saveznik Tebe. Aleksandar pristaje, te kao zalog savezništva u Tebu šalje taoce, među kojima i svog mlađeg brata Filipa.
