Adolfo Suárez

Adolfo Suárez González, 1. vojvoda od Suáreza (španski izgovor: [aˈðolfo ˈswaɾeθ]; 25. septembar 1932 – 23. mart 2014) bio je španski političar koji je služio kao premijer Španije od 1976. do 1981. godine i imao ključnu ulogu u tranziciji od Francove diktature prema modernom demokratskom poretku.

Najodličniji Vojvoda od Suáreza GE
premijer Španije
Na položaju 3. jul 1976 – 25. februar 1981
Monarh	Juan Carlos I
Deputy	Manuel Gutiérrez Mellado
Prethodi	Fernando de Santiago y Díaz
Slijedi	Leopoldo Calvo Sotelo
generalni sekretar Movimiento Nacional
Na položaju 12. decembar 1975 – 6. jul 1976
Predsjednik	Carlos Arias Navarro
Prethodi	José Solís
Slijedi	Ignacio García López
generalni direktor Španske radiotelevizije
Na položaju 14. maj 1969 – 25. jun 1973
Prethodi	Jesús Aparicio-Bernal
Slijedi	Rafael Orbe
civilni guverner Provincije Segovia
Na položaju 31. maj 1968 – 7. novembar 1969
Vođa	Francisco Franco
Prethodi	Juan Murillo de Valdivia
Slijedi	Mariano Pérez-Hickman
član Kongresa deputata
Na položaju 22. jul 1977 – 26. oktobar 1991
Izborna jedinica	Madrid
Lični detalji
Rođenje	Adolfo Suárez González (1932-09-25)25. 9. 1932. Cebreros, Ávila, Španija
Smrt	23. 3. 2014. (dob: 81) Madrid, Španija
Počivalište	Katedrala u Ávili
Nacionalnost	Spanish
Politička stranka	CDS
Ostale političke afilijacije	FET y de las JONS (1958–1977) Unija demokratskog centra (1977–1982) Demokratski i socijalni centar (1982–1991)
Supružnik/ci	Amparo Illana Elórtegui (v. 1961 —  umrla 2001)
Djeca	María Amparo (1963–2004) Adolfo (r. 1964) Laura (r. 1966) Sonsoles (r. 1967) Francisco Javier (b. 1969)
Roditelji	Hipólito Suárez Guerra Herminia González Prados
Alma mater	Univerzitet u Salamanci
Zanimanje	pravnik
Potpis

Karijeru je započeo u doba Francove diktature kao njen pristaša, postavši član Movimiento Nacional, frankističke vladajuće stranke. Iako je vršio niz javnih dužnosti, uključujući direktora državne televizije od 1968. od 1973. godine, bio je relativno nepoznat, te je njegovo imenovanje na mjesto premijera od strane kralja Juana Carlosa u julu 1976. predstavljalo iznenađenje. Iako ga je antifrankistička opozicija dočekala sa nepovjerenjem, Suarez je već dva mjeseca kasnije objavio projekt uvođenja višestranačkog sistema i legalizaciju zabranjenih stranaka, uključujući i Komunističke partije. Suarez je najavio prve izbore za sljedeću godinu te osnovao stranku Unija demokratskog centra (UCD), koja je okupila umjerene i centristički nastrojene pojedince i organizacije. Sa njome je trijumfirao, osvojivši apsolutnu većinu; donesen je novi Ustav Španije i proveden niz liberalnih reformi. Stranka je pobijedila i 1979. godine, ali je nakon toga počelo razbijanje na frakcije, nakon kojih je 1981. godine Suarez odstupio sa mjesta premijera, prepustivši ga Leopoldu Calvu-Sotelu. Ostao je aktivan u politici, ali nikada više nije imao značajan uticaj na politiku kojom su počele dominirati dvije stranke - socijalisti i narodnjaci.