Aelfric Puttoc

Ælfric Puttoc (/[invalid input: 'icon']ˈælfrɪk ˈpʌtək/; staroengleski: ; ? - 22. januar 1051), ponekad navođen i pod suvremenim imenom Alfric Puttock, bio je srednjovjekovni nadbiskup Yorka i biskup Worcestera.

Za ostala značenja, vidi Aelfric Puttoc (razvrstavanje).

Ælfric Puttoc
nadbiskup Yorka
Provincija	York
Dijeceza/eparhija	Biskupija York
Stolica	nadbiskup Yorka
Stolovanje završilo	1041 ili 1051
Prethodnik	Wulfstan
Nasljednik	Cynesige
Redovi
Konsekracija	1023 obnovljen 1042
Lični detalji
Ime po rođenju	Ælfric
Smrt	22. januar 1051 Southwell
Sahranjen	Peterborough Cathedral

O njegovom ranom životu i porijeklu nema skoro nikakvih podataka. Prvi put se u zapisima javlja 1023. kada ga je canterburyjski nadbiskup Aethelnot imenovao za nadbiskupa Yorka. Godine 1026. je otputovao u Rim gdje je dobio pallium od pape Ivana XIX. Tokom vladavine kralja Knuta Velikog je od njega i kraljice Emme primio brojna imanja.

Nakon Knutove smrti je postao pristaša Hartaknuta, odnosno protivnik Knutovog nasljednika i Hartaknutovog brata Harolda Brzonoga. Kada je Hartaknut 1040. došao na vlast, Aelfric je ispunio njegovu želju i iskopao Haroldove posmrtne ostatke te ih bacio u Temzu. Također je optužio worcesterskog biskupa Lyfinga da je sudjelovao u likvidaciji anglosaksonkog princa Alfreda Athelinga; te je optužbe iskoritio kako bi privremeno preuzeo njegovu biskupiju.

Kada se Alfredov brat Edward Ispovjednik godine 1042. vratio iz izgnanstva, bio je prisiljen odstupiti iz Worcestera i vratiti se u York. S novim kraljem je, međutim, izgradio dobre odnose te je zajedno sa canterburyjskim nadbiskupom Edsigeom sudjelovao u njegovoj krunidbi u Winchesterskoj katedrali 3. aprila 1043. Umro je osam godina kasnije i sahranjen je u Katedrali u Peterboroughu. Anglosaksonska kronika ga opisuje kao "uvaženog i mudrog".