Artiljerijsko oruđe

Artiljerijsko oruđe je vatreno oružje sa kalibrom cijevi 20 mm i većim, koje se sastoji iz cijevi i lafeta. Namijenjeno je za uništavanje žive sile, tehnike, i drugih ciljeva na kopnu, moru i u vazduhu. Poslužuje ga više ljudi. Nalazi se u naoružanju svih vidova vojske.

Protivtenkovski top, vrsta artiljerijskog oruđa

Zbog različitih namjena, razlikuje se po konstrukciji i balističkim osobinama. U širem smislu pod artiljerijsko oruđe se ubrajaju i raketni bacači, koji ispaljuju artiljerijska raketna zrna.

Vrste

Mogu se podijeliti po namjeni, po moći dejstva, po balističkim osobinama, po stepenu automatizacije, po mogućnosti transporta, po načinu izbacivanja projektila, i na druge načine.

• Po namjeni su:
  • artiljerijska oruđa zemaljske artiljerije (prateća, za podršku, protivtenkovska)
  • protivavionska artiljerijska oruđa
  • tenkovska artiljerijska oruđa
  • brodska artiljerijska oruđa
  • obalska artiljerijska oruđa
  • avionska artiljerijska oruđa
• Po moći dejstva:
  • laka artiljerijska oruđa
  • srednja artiljerijska oruđa
  • teška artiljerijska oruđa
• Po balističkim osobinama:
  • top
  • haubica
  • minobacač
• Po stepenu automatizacije:
  • Automatska artiljerijska oruđa
  • Poluautomatska artiljerijska oruđa
  • Neautomatska artiljerijska oruđa
• Po mogućnosti transporta:
  • Stalna (nepokretna) artiljerijska oruđa
  • Pokretna artiljerijska oruđa
• Po načinu izbacivanja projektila:
  • Klasična artiljerijska oruđa
  • Bestrzajna artiljerijska oruđa
  • Raketna artiljerijska oruđa
  • Kombinovana artiljerijska oruđa (klasično-raketna ili bestrzajno-raketna)

Izrada

Izrada artiljerijskih oruđa traje 5-7 godina i radi se u tri faze. Prvo ide propisivanje tehničkih zahtjeva, zatim projektovanje i na kraju proizvodnja.

Povezano

• Artiljerija

Literatura

• Vojna enciklopedija, Beograd, 1970., knjiga prva, str. 262-263.