Bašibozuk

Bašibozuk (turski: , oštećene glave, bez glave, u značenju bez vođe^[1]) je bio pripadnik neregularnih vojnih snaga osmanske armije. Sastavljenе od dobrovoljaca, najčešće Čerkeza, Albanaca, Kurda i Roma-muslimana.^{[nedostaje referenca]} Ove jedinice su bile poznate po nedostatku discipline, pljački i brutalnosti.^[2][3]

'Poglavica bašibozuka' , autor: Žan-Leon Žerom, ulje na platnu, 1881

Tamnoputi bašibozuk, rad Žan-Leona Žeroma, 1869.

Iako je turska vojska uvek bila sastavljena i od bašibozuka pored regularnih vojnika, pritisak na osmanski feudalni sistem, uzrokovan uglavnom širenjem imperije je zahtevao veće oslanjanje na neregularne snage. Država ih je naoružavala i održavala, ali nisu primali platu, već su živeli od pljačke, i nisu nosili uniforme niti neke oznake. Usled nedostatka discipline, nisu bili sposobni za preduzimanje većih vojnih operacija. Usled nepredvidivosti i nediscipline, povremeno su redovne turske snage morale nasilno da ih razoružavaju. Međutim, bašibozuci su često bili korisni u izviđačkim misijama.