Balada

Balada proizlazi iz okcitanskog jezika balar („plesati“, iz lat. ballare „plesati“, starogrčki ballein „bacati, pokretati, kretati se“) izvorno označava južnufrancuske srednjovjekovne trubadurske plesne epske i lirske pjesme.

Cerveri de Girona, Balada - Si voletz que•m laix d'amar (PC 434a,65), Cançoner Gil (Biblioteca de Catalunya, MS 146), f. 34v, 14. stoljeće.

Radnja se najčešće bavila o kršenju moralnih načela po kojima neizbježno slijedi kazna. Izvorne narodne balade su se posebice radile o temama iz legendi, gdje se junaci s nadnaravnim moćima.Te na kraju junaci umiru ili imaju blizak susret sa smrti. Od kasnog 18. stoljeća balade se tendencijalno bave socijalnim temama. Balada je obično duža usmena prijelazna književna vrsta koju karakterizira istovremeno prisustvo epskih i lirskih elemenata,iskazanih često na dramatičan način.