Bitka na Leškom polju

Bitka na rijeci Lech ili bitka na Leškom polju (njemački: ), u mađarskoj historiografiji poznata i kao Bitka kod Augsburga (mađarski: ), se odigrala 10. augusta 955. u Njemačkoj između istočnofranačko-češke feudalne vojske pod istočnofranačkim (njemačkim) kraljem Otonom I na jednoj, i mađarske vojske pod harka Bulcusom i poglavicama Lelom i Surom na drugoj strani. U njoj su Nijemci ostvarili veliku pobjedu u kojoj je mađarska vojska potpuno razbijena. Ishod bitke je imao izuzetan značaj za dalji tok evropske historije; njome su trajno zaustavljeni mađarski pljačkaški pohodi koji su decenijama pustošili Centralnu Evropu, a Mađari potaknuti da se preuzmu sjedilački način života i kršćanstvo, čime se Evropa prvi put demografski stabilizirala od vremena seobe naroda; autoritet koji je Oton stekao svojom pobjedom mu je donio ne samo titulu rimskog cara, nego i autoritet kojim je stvorio jezgru buduće njemačke nacionalne države.

Bitka na Leškom polju
Segment Mađarskih pohoda na Evropu
Datum 10. august 955.[1] Lokacija ravnica Lechfeld kraj Augsburga Ishod odlučujuća istočnofranačka pobjeda
Sukobljene strane
Istočna Franačka (Kraljevina Njemačka) Vojvodstvo Češka	Kneževina Mađarska
Komandanti i vođe
Oton Veliki	harka Bulcsú; poglavice Lél i Súr
Snage
8.000 teških konjanika	17.000 lakih konjanika
Žrtve i gubici
oko 3.000	između 4000 i 5000 ubijenih: 1000 ubijeno u bitci oko 1500 ubili lokalni seljaci 2000 u bijegu ubile njemačke rezervne trupe