Die letzte Chance

Die letzte Chance
Die letzte Chance
Režija	Leopold Lindtberg
Producent	Lazar Wechsler
Scenario	Richard Schweizer
Uloge	John Hoy; Ray Reagan; Ewart G. Morrison; Luisa Rossi; Romano Calo; Maurice Sakhnowsky;
Muzika	Robert Blum
Fotografija	Emil Berna
Studio	Praesens Film A.G. Zürich
Datum(i) premijere	26. maja 1945 (Zürich)
Trajanje	113 min. (original); 90 min. (njemačka verzija)
Zemlja	Švicarska
Jezik	njemački; italijanski; engleski; švicarski njemački; francuski; jidiš; nizozemski; poljski;

Die letzte Chance (srpskohrvatski: ) je švicarski crno-bijeli ratni film snimljen 1945. godine u režiji Leopolda Lindtberga, poznat kao jedan od prvih filmova nagrađenih Zlatnom palmom u Cannesu, odnosno kao jedno od najpoznatijih ostvarenja švicarske kinematografije.

Kratke činjenice Režija, Producent ...

Nominalni protagonisti filma su saveznički oficiri koji su se tokom Drugog svjetskog rata našli u osovinskom zarobljeništvu, te koji u ljeto 1943. godine koriste kaos nastao kapitulacijom Italije kako bi pobjegli. Radnja prikazuje kako im se priključuje velika grupa bivših zarobljenika i izbjeglica koji se pred Nijemcima koji su okupirali Italiju pokušavaju skloniti u neutralnoj Švicarskoj.

Film se počeo snimati dok je rat još trajao, a Sjeverna Italija, gdje se odvija najveći dio radnje, još uvijek bila pod njemačkom okupacijom. Snimanje su obilježile brojne poteškoće, ali je Lindtberg vješto koristio ne samo impresivne švicarske lokacije, nego i veliki broj stvarnih izbjeglica koji su mu poslužili umjesto profesionalnih glumaca. Film se zbog toga odlikovao izuzetnom autentičnošću, ali i dubokim humanizmom i propovijedanjem suradnje među različitim narodima. Premijeru je imao nedugo nakon završetka rata, i vrlo brzo je osvojio kritičare širom svijeta. Osim Zlatne palme 1946. godine (koju je podijelio s nizom filmova), godine 1947. je osvojio i specijalni Zlatni globus.

Die letzte Chance

Uloge

Izvori

Vanjske veze

Wikiwand - on