Gaj Marcije Rutil

Gaj Marcije Rutil (Gaius Marcius Rutilus, u nekim izvorima Gaius Marcius Rutulus, sredina 4. vijeka pne.) bio je prvi plebejski diktator i cenzor drevne rimske države, uz to izabran za konzula četiri puta.

Za konzula je prvi put izabran godine 357. pne., a sljedeće godine imenovan za diktatora kako bi suzbio najezdu Etruraca. Iznenadnim napadom na neprijateljski logor je Etrurce natjerao u bijeg, za što je nagrađen trijumfom, iako se tome Senat protivio.

Rutil je ponovno za konzula izabran godine 352. pne.. Pred kraj mandata se natjecao za mjesto cenzora i pobijedio, usprkos protivljenja od strane patricija. Za konzula je još izabran godine 344. pne. i 342. pne., kada je vodio rimsku vojsku u Prvom samnitskom ratu.

Njegov istoimeni sin je imenovan za konzula godine 310. pne..^[1]

Izvori

• Livije (Knj. 7)