George Grosz
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Georg Gros (nem. George Grosz; * 26. jul 1893, Berlin – † 6. jul 1959, Berlin) je bio nemački grafičar i slikar.
U Parizu je nakon dodira s futurizmom i dadaističkim ekscesima prešao na političku i socijalnu karikaturu u satiričkim časopisima. Njegov likovni izraz je nemilosrdna kritika nemačkog militarizma i buržoaske klase. Od nemačkog haosa posle Prvog svetskog rata do prvih simptoma nacističkog terora svoju likovnu dokumentaciju objavljivao je u ciklusima grafike: „Bog je s nama「, „Lice vladajuće klase「, „Evo čoveka「 Od slika itiču se „Pomrčina sunca「 i „Nemačka, jedna zimska bajka「. 1932. iselio se u SAD, gde je radio crteže za knjige. Uspomene svog života objavio je 1931. u Nemačkoj, a 1946. u Njujorku pod nazivom "Malo da i veliko ne".
Gros je učestvovao u Spartakističkom ustanku 1919. nakon koga je kraće vreme bio član KP Nemačke; nju je napustio posle posete Sovjetskoj Rusiji 1922. gde ga je razočarao totalitarni karakter komunističke vlasti. Nemačku je napustio pred nacističkim progonima i utočište našao u SAD čiji je državljanin postao 1938. Posle drugog svetskog rata se vratio u Nemačku i živeo u Berlinu. Tamo je i umro od posledica pada niz stepenice nakon jedne noćne pijanke.
Pojavljuje se kao lik u filmu Maks iz 2002. godine, gde ga tumači škotski glumac Kevin MekKid.
Remove ads
Vanjske veze
- http://www.tendreams.org/grosz.htm - Ten Dreams Galleries
- http://www.tate.org.uk/tateetc/issue9/younourishwithhate.htm Arhivirano 2012-01-13 na Wayback Machine-u - Mario Vargas Llosa on George Grosz in TATE ETC. magazine Spring
2007
 | U Wikimedijinoj ostavi nalazi se članak o temi: George Grosz |
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads