Međunarodna gotika

Međunarodna gotika je razdoblje i faza u gotskoj umetnosti koja se razvijala u Burgundiji, Bohemiji i Francuskoj kao i severnoj Italiji od kasnog 14. veka do ranog 15. veka.

Roudnicka Madona 1385.-1390. Majstor iz Trebonja Bohemija- Češka

Karakteristike i neki od najznačajnijih predstavnika

Slikarstvo u doba pozne gotike i rane renesanse razvijalo se glavnim centrima u Italiji; Đoto, Čimabue, Domeniko Girlandajo, Fra Anđeliko, Nizozemskoj; Jan van Ajk, Hijeronimus Boš, Rohir van der Vejden i njegov učenik Hans Memling kao i drugi poznati slikari iz doba gotike i rane renesanse.

Slikarstvo kasne gotike ili kako se još zove i međunarodna gotika ili, gotika „mekog stila“ kao i „lepog stila“ karakteriše se odlikama opšte važećeg stila, smislom za anegdotu, ljubavlju prema prirodi i studijama životinja i bilja, jevljaju se težnje za osetljivošću i prefinjanošću a pregibi na odorama postaju mekani, plastični tako da plastičnost prožima celu figuru koja se komponuje u blago povijenom „S“obliku dok su lica mekano modulisana a u figuri sveca dominira ljubazni izraz lica sa pogledom koji je zagledan u posmatrača ili u daljinu ^[1]. Javljaju se sledeće karakteristike;

• mekani prelazi na odorama,
• smireni pokreti i gestovi figura,
• pojavljuje se ornamentalnost i
• fantastičnost forme,
• bogatstva formi i suptilnosti
• interes za prirodu.
• preciznost,
• javlja se lirički naboj.

Od slikara koji su bili predstavnici internacionalnog stila u poznoj gotici treba pomenuti;

• Braću Limburg i druge njima slične flandrijske minijaturiste
• Majstora oltara iz Oltenberga u Nemačkoj,
• Malstora oltara iz Trebonja iz Češke
• Đentile da Fabrijana i drugi slikari rane renesanse u Italiji

Povezano

• Gotika
• Gotska arhitektura
• Gotsko slikarstvo
• Jagelonska gotika