Just od Canterburyja

„Justus」 preusmjerava ovdje. Za ostala značenja, v. Justus (razvrstavanje).

Just (latinski: ;^[4] 10. novembar 627/631) bio je četvrti po redu nadbiskup Canterburyja. U današnju Englesku je došao iz Italije kao član Gregorijanske misije, poslan od strane pape Grgura Velikog kako bi pokrstio tada paganske Anglosaksonce. U Engleskoj je došao najvjerojatnije u drugoj grupi misionara oko 601. Godine 604. je postao prvi biskup Rochestera, a godine 614. je zabilježeno njegovo sudjelovanje na crkvenom sinodu u Parizu.

Just Justus
Archbishop of Canterbury
Kamen koji označava Justov grob u opatiji sv. Augustina u Canterburyju
Provincija	Canterbury
Dijeceza/eparhija	Biskupija Canterbury
Stolica	Nadbiskup Canterburyja
Stolovanje završilo	10. novembar 627. ili 631.
Prethodnik	Mellitus
Nasljednik	Honorije
Ostale funkcije	biskup Rochestera
Redovi
Konsekracija	604
Lični detalji
Smrt	10. novembar 627. ili 631
Sahranjen	St Augustine's Abbey, Canterbury[1]
Svetost
Datum slave	10. novembar
Štovanje u	Pravoslavna crkva Rimokatolička crkva[2] Anglikanska zajednica
Kanonizacija	Pre-kongregacijski, prije formalnog procesa kanonizacije
Atributi	nadbiskup koji nosi primasov križ[3]
Zaštitništvo	Volterra, Italija
Svetišta	St Augustine's, Canterbury

Nakon što je godine 616. umro kršćanski kralj Æthelberht od Kenta, Just je zbog njegovih paganskih nasljednika morao bježati u Galiju. Već sljedeće godine se, pak, Etelbertov sin Eadbald ponovno pokrstio, što je Justu omogućilo povratak na biskupsku stolicu. Godine 624. je postao nadbiskup Canteburyja. Na tom je mjestu nadzirao slanje misionara na sjever u Nortumbriju. Zna se njegov dan smrti - 10. novembar - ali ne i godina, koja bi mogla biti svaka u periodu od 627. do 631. Nakon smrti je štovan kao svetac, te mu je podignuto svetište u opatiji sv. Augustina u Canterburyju.