Marshallov plan

Marshallov plan, službeno nazvan Program evropskog oporavka (engleski: ; ERP) je naziv za opsežni program monetarne pomoći SAD-a državama Evrope u svrhu obnove evropske ekonomije nakon drugog svjetskog rata te zaustavljanja širenja sovjetskog komunizma. Marshallov plan se počeo provoditi u aprilu 1948. i trajao sljedeće četiri godine. Njegovi neposredni ciljevi su bili obnova razorenih područja, uklanjanje trgovinskih barijera među tamošnjim državama, modernizacija evropske industrije i prosperitet tamošnjeg stanovništva koji bi stvorio tržište za proizvode iz ratom netaknutih SAD. Inicijativa je ime dobila po svom glavnom zagovorniku, državnom sekretaru Georgeu Marshallu, koji je nužnost ekonomske obnove Evrope spomenuo u svom govoru u junu 1947. Glavni kreatori plana su, pak, bili William L. Clayton i George F. Kennan, visoki funkcionari State Departmenta.

Mapa hladnoratovske Europe i Bliskog istoka koja prikazuje države koje su dobile pomoć od Marshallovog plana. Crveni stupci prikazuju aproksimativnu količinu pomoći po državi.

Plan obnove je napravljen na sastanku između država sudionica plana 5. juna 1947. Marshallov plan nudio je takvu vrstu pomoći i Sovjetskom Savezu i njegovim saveznicima, no samo ako bio oni napravili političke reforme i prihvatili neke vanjske kontrole. Plan je djelovao 4 godine počevši u srpnju 1947. U tom periodu nekih 13 milijardi američkih dolara ekonomske i tehničke pomoći je poslano evropskim zemljama koje su postale članice OECD-a.^[1]

Do 1952. godine, kada je plan došao do točke svog kompletiranja, ekonomija svake države sudionice, osim Njemačke, porasla je u odnosu na onu prijeratnu. Tokom sljedeće dvije decenije skoro sve države Zapadne Europe uživale su ekonomski rast i poboljšanju životnih uvjeta; iako se ekonomisti i historičari još uvijek spore koliko je to posljedica ERP. Marshallov plan se dugo smatrao jednim od prvih procesa Europske integracije. Jedina njegova posljedica je znatna amerikanizacija ekonomije i tehnike u Europi i načina upravljanja njima.

Godine 1951. je formalno zamijenjen Programom međusobne pomoći koji je službeno ukinut 1961. i zamijenjen ekonomskom pomoći koju pruža USAID.

Države sudionice plana i njihovi dobici

Otac plana - George Marshall

Država	1948./49. (milijuna $)	1949./50. (milijuna $)	1950./51. (milijuna $)	Ukupno (milijuna $)
Austrija	232	166	70	488
Belgija /  Luksemburg	195	222	360	777
Danska	103	87	195	385
Francuska	1,085	691	520	2,296
Grčka	175	156	45	366
Island	6	22	15	43
Irska	88	45	—	133
Italija i Trst	594	405	205	1,204
Nizozemska	471	302	355	1,128
Norveška	82	90	200	372
Njemačka[2]	510	438	500	1,448
Portugal	—	—	70	70
Švedska	39	48	260	347
Švicarska	—	—	250	250
Turska	28	59	50	137
Ujedinjeno Kraljevstvo	1,316	921	1,060	3,297

Povezano

• Poratni ekonomski bum
• Njemačko privredno čudo
• Trente Glorieuses
• Grčko ekonomsko čudo
• Italijansko ekonomsko čudo