Mikenska Grčka

Mikenska Grčka, poslednja faza bronzanog doba u antičkoj Grčkoj, je istorijski period Homerovih epova i mnoge druge grčke mitologije. Mikenski period je dobio svoje ime po arheološkom nalazištu Mikena u severoistočnoj Argolidi, na Peloponezu. Atina, Pilos, Teba i Tirint su takođe značajni mikenski gradovi.

Serija članaka o historiji Grčke
Heladski period	oko. 3200–1050. pne.
Egejska civilizacija	prije 1600. pne.
Mikenska Grčka	oko. 1600–1200. pne.
Mračno doba	oko. 1200–800. pne.
Antička Grčka	776–323. pne.
Helenistička Grčka	323. pne.–146. pne.
Rimska Grčka	146. pne.–330 n.e.
Bizantska Grčka	330. n.e.–1453.
Osmanska Grčka	1453–1832
Moderna Grčka	poslije 1832.
Teme
Grčki jezik	Grčka književnost
Vojna historija	Imena Grka

Mikenska pogrebna maska, poznatija kao "Agamemnonova maska"

Oko 1400. god pne. minojska civilizacija je počela da opada. Godinama Krit je trpeo napade Mikenaca, naroda sa kopna Grčke. Kada više nije mogao da se brani grad je Knosos je spaljen i osvojen.

Mikenci su bili narod sa kopna Grčke. Njihov najveći i glavni grad zvao se Mikena. Mikenci su bili znatno manje civilizovaniji od Minojaca, međutim minojska kultura preneta je na kopno i tamo unapređena. Iz minojske kulture nastala je mikenska. Mikenci su gradili velike palate, sahranjivali mrtve u grobnice od kamena, preuzeli su pismo od Minojaca i smanjili broj slova na 90.

Krajem XII veka Mikena je poražena od strane Doraca, naroda kojeg nije zanimala kultura, već samo uništavanje i ratovi.

Povezano

• Mikenska vojska

Mikenska Grčka na Wikimedijinoj ostavi