Opatija Saint-Évroult

Opatija Saint-Evroul ili Saint-Evroul-sur-Ouche (Saint-Evroult-sur-Ouche, Saint-Evroul-en-Ouche, Saint-Evroult-en-Ouche, Abbaye de Saint-Evroult, Sanctus Ebrulphus Uticensis ^[1]) je bivša benediktinska opatija u Normandija, smještena u današnjoj francuskoj općini Saint-Evroult-Notre-Dame-du-Bois u departmanu Orne i regiji Basse-Normandie. Ime potiče od osnivača po imenu Ebrulf (Evroul), koji je oko godine 560. osnovao eremitorij u šumi Ouche. Oko njega se oko godine 1000. sagradila opatija

Robert de Grantmesnil je u opatiji postao redovnik, a potom i opat, te je dao obnoviti oko 1050. ^[2][3] U njoj je kao dječak došao znameniti srednjovjekovni kroničar Orderic Vitalis, koji će joj poslije napisati historiju. U svoje vrijeme je bila poznata kao jedno od muzičkih središta. Godine 1628. je opatija prešla u ruke kongregacije sv. Maura, a početkom 19. vijeka je srušena. Danas su njene ruševine zaštićene kao nacionalni spomenik.