Savez komunista – Pokret za Jugoslaviju

Savez komunista – Pokret za Jugoslaviju (skraćeno SК-PJ), (srpskohrvatski: ; makedonski: ; slovenski: ), bila je opoziciona politička partija u SFR Jugoslaviji, SR Jugoslaviji tj. Republici Srbiji. Partija je formirana 4. novembra 1990, od dotadašnje organizacije Saveza komunista Jugoslavije u JNA, postavši njezin pravno-imovinski i ideološki naslednik.

Savez komunista - Pokret za Jugoslaviju SK-PJ
Osnivač	Stevan Mirković (jedan od osnivača)
Slogan	"Proleteri svih zemalja, ujedinite se!"
Osnovana	4. novembra 1990
Raspuštena	23. jula 1994
Prethodne stranke	Organizacija Saveza komunista u JNA
Naslednik	Jugoslovenska levica
Sedište	Beograd
Država	SR Jugoslavija Ranije: SFR Jugoslavija
Zvanične novine	"Кomunist"
Himna	Internacionala
Mladi ogranak	Savez socijalističke omladine Jugoslavije u JNA
Broj članova (1994)	oko 110.000
Ideologija	Komunizam, Marksizam-lenjinizam, Titoizam, Radničko samoupravljanje, Jugoslavizam, Nesvrstanost, Ideologija jednopartijske države.
Politička pozicija	Levica
Savezna narodna skupština	2 / 250 (od 31. maja 1992 do 20. decembra 1992. godine)
Boje	crvena (dominatna) i žuta (tamno-zlatna)

Politički program

Politički program Saveza komunista - Pokreta za Jugoslaviju bio je sličan programu Saveza komunista Jugoslavije u JNA. Savez komunista – Pokret za Jugoslaviju podržavao je socijalistički režim državne samouprave iz vremena vladavine Josipa Broza Tita u SFR Jugoslaviji.

Partijska struktura istaknutih članova

Partiju su uglavnom sačinjavala vojna lica koji su bili članovi organizacije SКJ u JNA, a među poznatijim članovima su bili generali: Veljko Kadijević, Branko Mamula, Nikola Ljubičić, Stevan Mirković, kao i poznati političari, Aleksandar Vulin i Mirjana Marković supruga Slobodana Miloševića.

Izborni rezultat

Na izborima za savezne poslanike u Veću građana Savezne skupštine SRJ maja 1992., Savez komunista – Pokret za Jugoslaviju osvojio je 14.205 glasova, 0,35% i 2 poslanička mandata. Savezni narodni poslanik iz Srbije bio je Ratko Кrsmanović koji je bio kasnije visoki funkcioner Jugoslovenske levice i narodni poslanik iz Crne Gore bio je Rade Lakušić.

Delovanje i prestanak rada

Iako se zalagala za jugoslovenstvo i obnovu Jugoslavije, partija je aktivno politički delovala samo na prostoru krnje Jugoslavije tj. na teritoriji Srbije i Crne Gore. Pre proglašenja SR Jugoslavije partija je imala svoje manje delove i ogranke u Sloveniji, Hrvatskoj, Bosni i Hercegovini i Makedoniji. U januaru 1991, u vreme krize oko razoružanja paravojnih formacija, u vojsci je cirkulisao dokument u kome se tvrdilo da su hrvatski nacionalisti deo američkog plana da se iz Istočne Evrope uklone komunisti koji su preživeli 1989. i pozvali vojnike da očuvaju socijalističku Jugoslaviju podrškom SK-PJ. Dokument je dospeo do medija, a savezno predsedništvo mu je umanjivalo značaj, kao stavu samo jednog organa, političkog odeljenja vojske.^[1][2] Na beogradskom Ušću 16. marta 1991. su organizovali miting podrške vojsci.^[3]

Savez komunista – Pokret za Jugoslaviju, nakon početka ratnih zbivanja 1991. godine i sve dok nije prestala sa radom u javnosti je vodila politiku međunacionalne tolerancije i uvažavanja. Partija se zalagala za prestanak ratnih zbivanja na prostoru SFR Jugoslavije, oštro je kritikovala sve vrste nacionalizma koji su bili prisutni u to vreme. Dokle god je službeno postojala SFRJ zalagala se za njeno očuvanje i za ponovno uspostavljanje socijalističkog državnog poretka i jednopartijske države.

Godine 1994 u Savezu komunista - Pokretu za Jugoslaviju nastaju unutarpartijske podele, partija se podelila na dve partijske frakcije, na prvu veću koja je okupljala pristalice režima Slobodana Miloševića koju je predvodila njegova supruga Mira Marković i Aleksandar Vulin i drugu manju frakciju koja je bila protivnik režimu Slobodana Miloševića predvođena aktivnim i penzionisanim generalima, oficirima i podoficirima JNA i Vojske Jugoslavije. Većina članova partije priklonila se prvoj većoj frakciji koju su prevodili Mira Marković i Aleksandar Vulin. Godine 1994 ujedinila se sa koalicijom od 23 levičarske i komunističke partije i tada je nastala Jugoslovenska levica.