Sulejman Filipović

Sulejman Filipović (Glamoč, 28. veljače 1896. – Sarajevo, 22. prosinca 1971.) je bio časnik Jugoslavenske vojske, sudionik Narodnooslobodilačke borbe i društveno-politički radnik FNR Jugoslavije i NR Bosne i Hercegovine.

Sulejman Filipović
Sulejman Filipović 1944. u Drvaru
Datum rođenja	(1896-02-28)28. 2. 1896.
Mesto rođenja	Glamoč  Austrougarska
Datum smrti	22. decembra 1971. (dob: 75)
Mesto smrti	Sarajevo,  SR Bosna i Hercegovina  SFR Jugoslavija
Profesija	vojno lice
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Služba	Jugoslovenska vojska Hrvatsko domobranstvo NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija 1920 — 1945.
Čin	General-major u rezervi
Odlikovanja	jugoslovenska odlikovanja: Orden narodnog oslobođenja Orden bratstva i jedinsta strana odlikovanja: Partizanski krst

Biografija

Rodio se je 28. veljače 1896.^[1] godine u Glamoču. Srednju je školu završio u Sarajevu. Pripadao je krugu nacionalno-revolucionarne omladine, zbog čega su ga austrougarske vlasti uhitile 1914. godine.

Od 1920. do 1941. godine bio je djelatnim časnikom Jugoslavenske kraljevske vojske. Godine 1941. kratkotrajno su ga držali zarobljenim pripadnici Wehrmachta. Kao domobranski pukovnik^[2] i zapovjednik Tuzlanske brigade, mjeseca listopada godine 1943. prigodom prvoga oslobođenja Tuzle, s oko 5000^[2] vojnika i svim^[2] časnicima (po drugom tumačenju 2200 vojnika i 74 časnika^[3]), prešao je u Narodnooslobodilačku vojsku i partizanske odrede Jugoslavije. Na Drugom zasjedanju AVNOJ-a, mjeseca studenoga 1943., izabran je u Nacionalni komitet oslobođenja Jugoslavije (NKOJ), a 1943. i 1944. godine u Predsjedništvo ZAVNOBiH-a. Do 9. prosinca 1944. bio je povjerenikom za šume i rude.

Poslije Drugoga svjetskoga rata bio je ministrom šumarstva u Privremenoj Vladi Demokratske Federativne Jugoslavije, članom Privrednoga savjeta Vlade FNRJ, potpredsjednikom Narodne skupštine FNRJ^[1], prvim potpredsjednikom Vlade Narodne Republike Bosne i Hercegovine (do 1948.^[2]) i dopredsjednikom Prezidija Narodne skupštine NR Bosne i Hercegovine. Bio je članom Izvršnoga odbora Narodne fronte Jugoslavije, te Saveznoga odbora Socijalističkoga saveza radnoga naroda Jugoslavije i Glavnoga odbora Socijalističkoga saveza radnoga naroda Bosne i Hercegovine.^[1]

Umirovljen je godine 1953.^[2] Umro je 22. prosinca 1971.^[1] godine u Sarajevu.

Nositelj je Ordena narodnoga oslobođenja^[2], Ordena bratstva i jedinstva I. reda^[2] i partizanskoga križa Republike Poljske.^[2]

Izjašnjavao se Hrvatom.^[2]

Činovi

• potpukovnik, Kraljevska jugoslavenska vojska
• pukovnik, Hrvatsko domobranstvo (od 1942. Domobranstvo)
• rezervni general-major, Jugoslavenska narodna armija (do 1951. Jugoslavenska armija)

Povezano

• Drugo zasjedanje AVNOJ-a