Univerzitet u Münsteru
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Univerzitet u Münsteru (nem. Universität Münster, do 1. oktobra 2023. godine poznat kao Westfalski Wilhelmov univerzitet u Münsteru ili nem. Westfälische Wilhelms-Universität Münster, skraćeno WWU) jedan je od najvećih i najuglednijih univerziteta u Nemačkoj. Sa oko 41.200 studenata i oko 280 studijskih programa raspoređenih u okviru 15 fakulteta, predstavlja važno središte nemačkog obrazovanja i nauke.
.jpg)
Univerzitet je zvanično osnovan 1902. godine odlukom cara Vilhelma II, tadašnjeg kralja Pruske, kada je prethodna institucija dobila status univerziteta. U njegovu čast, univerzitet je decenijama nosio njegovo ime, koje je ukinuto 2023. godine, kada je zvanični naziv skraćen na Univerzitet u Münsteru.
Univerzitet nudi širok spektar studijskih programa u oblasti prirodnih i društvenih nauka, kao i humanistike. Pored toga, određeni programi, uključujući doktorske studije i postdiplomske kurseve iz oblasti geoinformatike, geoprostornih tehnologija i informacionih sistema, izvode se na engleskom jeziku. Profesori i bivši studenti ovog univerziteta dobitnici su brojnih prestižnih nagrada uključujući i dve Nobelove nagrade. Univerzitet u Minsteru beleži i uspehe u okviru nemačke državne Inicijative za izvrsnost.
Remove ads
Istorija
Univerzitet u Münsteru, čiji su koreni u jezuitskom kolegijumu osnovanom 1588. godine (Jesuitenkolleg Münster) i ženskom manastiru Liebfrauen-Überwasser iz 1040. godine, razvijao se vekovima kroz različite institucionalne forme. Manastir je ukinut 1773. godine, a njegovi prihodi, zajedno sa sredstvima kolegijuma, iskorišćeni su za osnivanje moderne univerzitetske ustanove 16. aprila 1780. godine.[2] Pokretač i organizator bio je Franz Freiherr von Fürstenberg, koji je postao prvi kancelar, dok je prvi rektor bio knez-biskup Maksimilijan Fridrih od Königsegg-Rothenfelsa. Još 1631. godine papa Urban VIII i car Ferdinand II izdali su privilegije za osnivanje univerziteta u biskupskoj varoši Münster, ali su tadašnji politički i ekonomski uslovi, posebno Tridesetogodišnji rat, onemogućili realizaciju tog plana. Novi pokušaj 1670. godine od strane biskupa Kristofa Bernharda fon Galena takođe je propao zbog nedostatka sredstava. Tek u drugoj polovini 18. veka Fürstenberg uspeva da objedini inicijativu i sredstva za osnivanje univerziteta, uz podršku pape Klementa XIV (1773) i cara Josifa II.
Cilj novoosnovane ustanove bio je obrazovanje talentovanih lokalnih mladića iz oblasti teologije, filozofije, prava i medicine. 1803. godine, posle pripajanja Vestfalije Pruskoj, planirana je modernizacija univerziteta, ali je 1818. godine doneta odluka da se univerzitet ukine u korist novoosnovanog univerziteta u Bonu. Na njegovom mestu ostaje obrazovna akademija za školovanje katoličkog sveštenstva i nastavnika, kojoj je 1821. godine pripojena škola za hirurgiju (zatvorena 1849). 1843. godine akademija dobija novo ime, Kraljevska teološko-filozofska akademija (Königliche Theologische und Philosophische Akademie). Tokom 19. veka vođene su višedecenijske rasprave s pruskom vladom o ponovnom osnivanju univerziteta. Glavni kamen spoticanja bio je odbijanje tada katoličke akademije da primi protestantske studente što se promenilo tek 1875. godine.
Prekretnica dolazi 11. marta 1902. godine kada pruski parlament, na inicijativu princa Ota II od Salm-Horstmara, donosi odluku o osnivanju pravnog fakulteta, a 1. jula iste godine car Wilhelm II vraća akademiji status univerziteta. Narednih godina širi se broj fakulteta i pristup univerzitetu dobijaju i žene (1908). Univerzitet tada dobija naziv Westfalski Wilhelmov univerzitet u Münsteru (Westfälische Wilhelms-Universität Münster), koji je zadržao sve do 2023. godine, kada je preimenovan u Univerzitet u Münsteru.[3]
Tokom nacističkog režima univerzitet je izgubio akademsku autonomiju, a brojni profesori i studenti su otpušteni, izbačeni ili progonjeni uključujući i četiri žrtve nacističke politike istrebljenja: Hermana Frajnda, Fridriha Minzera, Jozefa Šmidlina i Benna Štrausa. Po završetku rata, 3. novembra 1945. godine, univerzitet je ponovo otvoren pod nadzorom britanske vojne vlasti. Tokom druge polovine 20. veka univerzitet doživljava značajnu ekspanziju: otvaraju se novi fakulteti, uključujući prirodne nauke, medicinu, pedagogiju i muziku. Značajne infrastrukturne promene uključuju izgradnju centralne univerzitetske bolnice 1983. godine, dok 1954. univerzitetski dvorac postaje glavno sedište rektorata. 1999. godine univerzitet je započeo reforme u skladu s Bolonjskim procesom, uvodeći sistem osnovnih i master studija, s izuzetkom programa koji vode do državnih ispita iz prava, medicine, farmacije i stomatologije. Od 2001. godine pokrenut je program „Junioruni“ za talentovane srednjoškolce, dok je u 2002. donet novi univerzitetski ustav.
Remove ads
Povezano
Reference
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads