Ismet Inony

Mustafa Ismet Pasha ose Ismet Inony (IPA-tr: [isˈmet ˈinœny]; 24 shtatot 1884 – 25 dhjetor 1973) ishte gjeneral turk^[1] dhe shërbeu si president i vendit nga viti 1938 deri më 1950. Ai gjithashtu shërbeu si Shef i Shtabit të Përgjithshëm Turk nga viti 1922 deri më 1924. Pas deklarimit të Republikës, Inony shërbeu si kryeministër i parë duke shërbyer në tre mandate: nga viti 1923 deri më 1924, 1925 deri më 1937 dhe 1961-1965.

Ismet Inony
Presidenti i 2-të i Turqisë
Në detyrë 11 nëntor 1938 – 27 maj 1950
Paraprirë nga	Mustafa Qemal Ataturku
Pasuar nga	Xhelal Bajar
Kryeministri i 1-rë i Turqisë
Në detyrë 30 tetor 1923 – 22 nëntor 1924
Paraprirë nga	Rauf Orbay
Pasuar nga	Ali Fethi Okyar
Në detyrë 3 mars 1925 – 1 nëntor 1937
Paraprirë nga	Ali Fethi Okyar
Pasuar nga	Xhelal Bajar
Në detyrë 20 nëntor 1961 – 20 shkurt 1965
Paraprirë nga	Xhemal Gyrsel
Pasuar nga	Suat Hayri Ürgüplü
Kryetari i 2-të i Partisë Republikane Popullore
Në detyrë 10 nëntor 1938 – 8 maj 1972
Paraprirë nga	Mustafa Qemal Ataturku
Pasuar nga	Bülent Ecevit
Ministër i Punëve të Jashtme të Turqisë
Në detyrë 26 tetor 1922 – 21 nëntor 1924
Paraprirë nga	Yusuf Kemal Tengirşenk
Pasuar nga	Şükrü Kaya
Të dhëna vetjake
U lind më	24 shtator 1884 Izmir, Vilajeti i Ajdënit, Perandoria Osmane
Vdiq më	25 dhjetor 1973 Ankaraja, Turqi
Partia politike	Partia Republikane Popullore
Bashkëshortja/et	Mevhibe Inony
Fëmijët	4
Arsimimi	Kolegji Ushtarak Osman Shkolla Perandorake e Inxhinierisë Ushtarake
Nënshkrimi

Familja

Ismet Inony lindi te Haxhi Reshit dhe Xhevriye (më vonë Xhevrije Temelli), dhe ishte me prejardhje kurde nga ana e babait të tij dhe me prejardhje turke përmes nënës së tij. Xhevrije ishte vajza e profesorit Hasan Efendi që i përkiste ulemave dhe ishte anëtar i një familjeje turke të Razgradit.

Karriera ushtarake

Ismet Pasha u diplomua në Shkollën Perandorake të Inxhinierisë Ushtarake në 1903 si oficer armësh dhe mori detyrën e tij të parë ushtarake në Ushtrinë Osmane. Ai u bashkua me Komitetin "Bashkim e përparim". Ai fitoi fitoret e tij të para ushtarake duke shtypur dy kryengritje të mëdha kundër Perandorisë Osmane në përpjekje, së pari në Rumelia dhe më vonë në Jemen, udhëheqësi i të cilit ishte Jahja Muhamed Hamid ed-Din. Ai shërbeu si oficer ushtarak gjatë Luftërave Ballkanike në frontin osmano-bullgar.

Vdekja

Ai ndërroi jetë të martën, 25 dhjetor 1973, në Pavijonin Rozë në ora 16:05, në moshën 89 vjeç.