Britanska kolonizacija Amerike

Britanska kolonizacija Amerike opisuje istoriju uspostavljanja kontrole, naseljavanja i dekolonizacije američkih kontinenata od strane Kraljevine Engleske, Kraljevine Škotske i, nakon ujedinjenja te dve zemlje 1707, Kraljevine Velike Britanije.^[а] Napori na kolonizaciji započeli su krajem 16. veka neuspešnim naporima Kraljevine Engleske da uspostavi kolonije u Severnoj Americi, dok je prva stalna engleska kolonija osnovana u Džejmstaunu 1607.^[1][2] Tokom sledećih nekoliko vekova osnovano je više kolonija u Americi. Iako je velika većina postigla nezavisnost, nekoliko njih su ostale Britanske prekookeanske teritorije.

Velika Britanija u Amerikama

Severnu Ameriku su hiljadama godina pre 1492. godine naseljavali domorodački narodi.^[3] Evropska eksploracija Severne Amerike počela je nakon ekspedicije Kristofora Kolumba 1492. godine preko Atlantskog okeana.^[4] Englesko istraživanje kontinenta započelo je krajem 15. veka, a Ser Volter Roli osnovao je kratkotrajnu koloniju Roanouk 1585. godine.^[2] Englezi su osnovali svoju prvu uspešnu, stalnu koloniju u Severnoj Americi u Džejmstaunu 1607. godine u zalivu Česapik, koji je na kraju prerastao u koloniju Virdžinija.^[5][6] Godine 1620. osnovana je druga stalna kolonija u Plimutu, čemu je sledila kolonija Masačusetskog zaliva 1630. godine. Ova naselja u današnjoj Virdžiniji i Masačusetsu dala su Englezima osnovu za osnivanje više kolonija i rezultirala značajno povećanom aktivnošću naseljavanja.^[7][8] Po okončanju Sedmogodišnjeg rata sa Francuskom, Britanija je preuzela kontrolu nad francuskom kolonijom Kanada i nekoliko kolonijalnih Karipskih teritorija.^[9][10]

Uz pomoć Francuske i Španije, mnoge od severnoameričkih kolonija stekle su nezavisnost od Britanije pobedom u Američkom revolucionarnom ratu, koji je završio 1783. godine. Istoričari ponekad nazivaju Britansko carstvo posle 1783. godine kao „Drugo britansko carstvo」. U tom periodu se Britanija sve više fokusirala na Aziju i Afriku umesto Amerike, a sve više je stavljala naglasak na širenju trgovine, pre nego sticanju teritorijalnih poseda. Uprkos toga, Britanija je nastavila da kolonizuje delove Amerike u 19. veku, preuzevši kontrolu nad Britanskom Kolumbijom i uspostavljajući kolonije Folklandskih ostrva i Britanskog Hondurasa. Britanija je takođe stekla kontrolu nad nekoliko kolonija, uključujući Trinidad i Britansku Gvajanu, posle poraza Francuske u Napoleonskim ratovima.

Sredinom 19. veka, Britanija je započela proces dodele samouprave svojim preostalim kolonijama u Severnoj Americi. Većina ovih kolonija pridružila se konfederaciji Kanade 1860-ih ili 1870-ih, iako se Njufaundland nije priključio Kanadi do 1949. Kanada je stekla potpunu autonomiju nakon donošenja Vestminsterskog statuta 1931, mada je zadržala razne veze sa Britanijom i još uvek priznaje britanskog monarha kao šef države. Nakon početka Hladnog rata, većina preostalih britanskih kolonija u Americi stekla je nezavisnost između 1962. i 1983. Mnoge nekadašnje britanske kolonije deo su Komonvelta nacija, političkog udruženja koje se uglavnom sastoji od bivših kolonija Britanskog carstva.

Napomene

1. Godine 1801. Kraljevina Velika Britanija ujedinila se sa Kraljevinom Irskom i postala Ujedinjeno Kraljevstvo Velike Britanije i Irske. Nakon otcepljenja Irske slobodne države 1922. godine, Ujedinjeno Kraljevstvo Velika Britanija i Irska je promenilo ime u Ujedinjeno Kraljevstvo Velike Britanije i Severne Irske.