Jovan Kolundžija

Jovan Kolundžija (Beograd, 4. oktobar 1948)^[1] srpski je violinista. On je održao više od četiri hiljade koncerata širom sveta i koji je dobitnik brojnih domaćih i stranih nagrada.^[2]

Jovan Kolundžija
LP-ploča PGP-RTB, 1981. godina
Datum rođenja	(1948-10-04)4. oktobar 1948.
Mesto rođenja	Beograd  FNR Jugoslavija

Biografija

Jovan Kolundžija svira violinu od šeste godine, a studije započinje u muzičkoj školi, potom u muzičkoj gimnaziji u Beogradu. Magistrirao je na Muzičkoj akademiji u klasi profesora Petra Toškova, a usavršavao se kod čuvenog violiniste Henrika Šeringa.^[3]

Proslavio je 40 godina uspešnih nastupa 2007. godine koncertom u Kolarčevoj zadužbini.

Osnovao je 2001. Centar lepih umetnosti . Centar je prerastao u njegovu umetničku zadužbinu, gde usmerava mlade talente. Ovaj centar je, odlukom vlade Republike Srbije, 2013. godine dobio status Ustanove kulture od nacionalnog značaja.^[4]

Jovan Kolundžija svira na violini „Pjetro Gvarneri“ iz Venecije iz 1754. godine.^[5] Povremeno nastupa zajedno sa svojom sestrom, pijanistkinjom Nadom Kolundžija.

Narodni poslanik od 2022. godine, izabran na listi SNS „ALEKSANDAR VUČIĆ – Zajedno možemo sve“.^[6]

Diskografija

Ploče su u izdanju PGP-RTB ako nije drugačije naznačeno. Nepotpun spisak, prema Diskogsu, albumi:

• Tartini, Suk (1981., sa Nadom Kolundžija)
• Frank, Brams (1983., sa Helmutom Dojčom)
• J. S. Bah (Jugoton, 1986)
• Violinski koncerti (sa simfonijskim orkestrom RTB, 1988)
• Jovan Kolundžija (Suzi, 1989)
• Jovan Kolundžija, Nada Kolundžija (Gvarnerijus, 2005)

Pored albuma klasične muzike, Jovan Kolundžija je sarađivao i na ranim pločama rok-grupa Rani мraz (1979) i Plavi orkestar (1986).^[7]

Nagrade i priznanja

• Orden Karađorđeve zvede prvog stepena (28. jun 2025)^[8]