Opuštanje kože očnog kapka

Opuštanje kože očnog kapka ili blefarohalazija (MKB-10 H02.3, lat. blepharochalasis) je upala očnog kapka koja se karakteriše egzacerbacijama i remisijama edema kapka, što dovodi do rastezanja i sekundarne atrofije njegovog tkiva. Karakteristično se javlja samo na gornjim očnim kapcima. Promene mogu biti jednostrane ili obostrane. Kod blefarohalazije koža kapka postaje mlitava i u obliku je suvišnih nabora koji padaju preko ivice očnog kapka.^[1][2]

Opuštanje kože očnog kapka
Klasifikacija i spoljašnji resursi
Specijalnost	oftalmologija

Relevantna anatomija očnih kapaka

Koža očnog kapka je izuzetno tanka i rastegljiva, što može povećati ranjivost na daljnje prorjeđivanje i nabiranje nakon epizode teškog edema. Levator aponeuroza, tendinozni nastavak m. levator palpebrae superioris, vezuje se za prednju površinu tarzusa u gornjem kapku. Ova struktura se može podjednako podvrgnuti istanjivanju i istezanju tokom edematoznih napada, što dovodi do aponeurotične gornje blefaroptoze. Isto tako, istezanje orbitalnog septuma može za sobom ostaviti prolaps tkiva (uključujući orbitalnu mast i suznu žlezdu).^[3]

Epidemiologija

Opuštanje kože očnog kapka se mnogo češće javlja kod mlađih negoli starijih osoba.

Etiologija

Bolest je u većini slučajeva idiopatska — i za sada nepoznatog uzroka.

Sistemska oboljenja koja su povezana sa ovim stanjem su:

• bubrežna agenezija,
• abnormalnosti kičmenog stuba i
• kongenitalna srčana oboljenja.

Patofiziologija

Opuštanje kože očnog kapka nastaje zbog ponavljajućih i bezbolnih oticanja očnih kapaka, koja traju nekoliko dana. Smatra se da je to oblik lokalizovanog angioedema, ili brzog nakupljanja tečnosti u tkivu.^[4]

Ponavljajuće epizode uzrokuju istanjivanje i atrofiju kože kapka, dok oštećenja gornjeg mišića kapka (m. levatora palpebrae superioris) uzrokuje ptozu ili spuštanje kapka, jer mišić kapka više ne može držati kapak podignutim.^[5]

Diferencijalna dijagnoza

Dermatohalaza se katkad može zameniti sa blefarohalazom, jer su slične bolesti, ali i dva različita stanja.^[6]

Terapija

Medikamntna terapija

Sistemski steroidi, topikalni steroidi, antihistamini i antiinflamatorni agensi nisu dokazali da menjaju tok bolesti ili ublažavaju simptome povezane s akutnim epizodama opuštanje kože očnog kapka.^[7]

Hirurška terapija

Terapija je u načelu hirurška, i izvodi je plastični hirurg primenom jedne od sledećih tehnika:

• depresije levatorа aponeuroze,
• blefaroplastika,
• zatezanje očnih kapaka,
• lateralna kantoplastika ili ponovno spajanje kantalskih tetiva,
• transplacija sopstvenog masnog tkiva.

Ove tehnike koriste se za korekciju atrofične blefarohalazije kada je bolest uznapredovala.

Budući da se hirurške intervencije ne mogu pozabaviti osnovnom patofiziologijom bolesti, mnoge komplikacije kao što su ptoza i opuštena koža kapka mogu se ponoviti nakon hirurške korekcije. Ovo je posebno slučaj ako su pacijenti operisani pre nego što je bolest postala mirna.^[8]

Neki izveštaji su dokumentovali ponavljanje ptoze nakon samo nekoliko godina kod bolesnika koji su podvrgnuti hirurškoj korekciji početkom druge decenije^[9][10][11] Američko udruženje oftalmologa preporučuje da hirurzi odlažu ove intervencije dok pacijent ne bude oslobođen bljeska u trajanju od 6 meseci do godinu dana. Ove pacijente treba upoznati na odgovarajući način, tako da oni shvate ograničene mogućnosti operacije i potencijalne potrebe za dodatnim operacije u budućnosti.

Komplikacije

Komplikacije poput oopuštanje kože očnog kapka mogu uključivati hiperemiju konjuktive (preterani protok krvi kroz meka tkiva orbite), hemozu, entropijum, ektropijum i ptozu.

Vidi još

• Anatomija i bolesti prednjeg segmenta oka