Surah Al-Insyiqaq

Al Insyiqoq (basa Arab:الانشقاق, "Kabeulah") nyaéta surat ka-84 dina al Qur'an. Surat ieu diwangun ku 25 ayat sarta kaasup kana golongan surat-surat Makkiyah sarta diturunkeun sanggeus surah Al Infithor. Dingaranan al insyiqoq (ka lebah), dicokot tina kecap anu aya dina awal surat ieu.

Al Insyiqoq الانشقاق
Informasi
Harti	Kabeulah
Golongan	Makkiyah
Surah ka	84
Juz	Juz 30
Statistik
Jumlah ruku'	1 ruku'
Jumlah ayat	25 ayat
Ayat Sajdah	Ayat 21

Poko-poko eusina ngajelaskeun kajadian-kajadian dina awal kajadian poé kiamat; pangwawadi yén manusa susah payah néangan Pangéranana; dina manggihan Pangéranana jaga aya anu meunang kabagjaan sarta aya ogé anu meunang kasangsaraan; tingkat-tingkat kajadian sarta kahirupan manusa di dunya jeung di ahérat.

Eusi jeung Tarjamah

Ayat ka	Tulisan Arab	Tarjamah basa Sunda
1.	إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنشَقَّتۡ	Nalika langit beulah.
2.	وَأَذِنَتۡ لِرَبِّہَا وَحُقَّتۡ	Lantaran tumut kana timbalan Pangéranna, da kitu kuduna.
3.	وَإِذَا ٱلۡأَرۡضُ مُدَّتۡ	Jeung nalika bumi diratakeun.
4.	وَأَلۡقَتۡ مَا فِيہَا وَتَخَلَّتۡ	Sarta ngabudalkeun saniskara eusina nepi ka kosong.
5.	وَأَذِنَتۡ لِرَبِّہَا وَحُقَّتۡ	Lantaran tumut kana timbalan Pangéranana, da kitu kuduna.
6.	يَـٰٓأَيُّهَا ٱلۡإِنسَـٰنُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّكَ كَدۡحً۬ا فَمُلَـٰقِيهِ	Yeuh manusa! Saéstuna manéh soson-soson pisan (ngajugjug) ka Pangéran manéh, tangtu manéh baris papanggih jeung Anjeunna.
7.	فَأَمَّا مَنۡ أُوتِىَ كِتَـٰبَهُ ۥ بِيَمِينِهِۦ	Ku kituna sing saha anu dibéré kitabna ti beulah katuhueunana;
8.	فَسَوۡفَ يُحَاسَبُ حِسَابً۬ا يَسِيرً۬ا	nya baris dibalitungkeun ku balitungan nu énténg.
9.	وَيَنقَلِبُ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ مَسۡرُورً۬ا	Sarta baris mulang ka ahlina kalawan suka bungah.
10.	وَأَمَّا مَنۡ أُوتِىَ كِتَـٰبَهُ ۥ وَرَآءَ ظَهۡرِهِۦ	Jeung sing saha anu dibéré kitabna ti tukangeun tonggongna.
11.	فَسَوۡفَ يَدۡعُواْ ثُبُورً۬ا	Nya manéhna baris sasambat: “Beu cilaka!”
12.	وَيَصۡلَىٰ سَعِيرًا	Sarta baris digebruskeun kana naraka Sa’ir.
13.	إِنَّهُ ۥ كَانَ فِىٓ أَهۡلِهِۦ مَسۡرُورًا	Sabab baheulana manéhna sukan-sukan jeung ahlina.
14.	إِنَّهُ ۥ ظَنَّ أَن لَّن يَحُورَ	Saéstuna manéhna nyangka yén manéhna moal balik deui (ka Alloh).
15.	بَلَىٰٓ إِنَّ رَبَّهُ ۥ كَانَ بِهِۦ بَصِيرً۬ا	Teu kitu! Malah saéstuna salawasna Pangéranna ningali ka manéhna.
16.	فَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلشَّفَقِ	Jeung Kami sumpah demi layung.
17.	وَٱلَّيۡلِ وَمَا وَسَقَ	Jeung peuting katut saniskara anu dikumpulkeun.
18.	وَٱلۡقَمَرِ إِذَا ٱتَّسَقَ	Jeung bulan nalika purnama.
19.	لَتَرۡكَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٍ۬	Saéstuna manéh baris ngaléngkah sahambalan-sahambalan.
20.	فَمَا لَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ	Tapi naha maranéhna teu daraék iman?
21.	وَإِذَا قُرِئَ عَلَيۡہِمُ ٱلۡقُرۡءَانُ لَا يَسۡجُدُونَ	Jeung nalika Qur’an dibacakeun ka maranéhna, maranéhna teu daraékeun sujud.
22.	بَلِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يُكَذِّبُونَ	Malah jalma-jalma kalupur mah ingkar.
23.	وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا يُوعُونَ	Padahal Alloh langkung uninga kana saniskara nu ngumpul (dina haténa).
24.	فَبَشِّرۡهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ	Ku kituna, prak geura bubungah maranéhna téh ku siksaan nu peurih pisan.
25.	إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَـٰتِ لَهُمۡ أَجۡرٌ غَيۡرُ مَمۡنُونِۭ	Kajaba maranéhna anu ariman turta anu ngalampahkeun amal soléh; pikeun maranéhna mah ganjaran nu taya kendatna.