Jōn
From Wikipedia, the free encyclopedia
Jōn (gr.: ἰόν ion „idōnce, biygnōnce [ôd elektrody do elektrody]”[1]) – atōm abo grupa atōmōw połōnczōnych chymicznymi wiōnzaniami, kerŏ mŏ niydomiar abo nadbytek elektrōnōw we relacyji do protōnōw. Ôbojyntne elektrycznie atōmy i tajleczki chymicznych zwiōnzkōw posiadajōm rōwnõ wielość elektrōnōw a protōnōw, jōny za to sōm elektrycznie naładowane dodatnio abo ujymnie.
Ślabikŏrzowe abecadło Tyn artikel je narychtowany we ślabikŏrzowym zŏpisie ślōnskij gŏdki. Coby sie przewiedzieć wiyncyj, wejzdrzij do artikla ô nim. |
Naładowane dodatnio jōny nazywŏ sie kationami, za to ujymnie – anionami. Jōny mogōm wystympować przed siebie, we swobodnym stōnie (porzōnd we gazowyj fazie) abo tworzōm tm. pŏry jōnowe, kere mogōm być luźno ze sobōm zwiōnzane abo ôpacznie – tworzić herske wiōnzaniŏ. Fest zwiōnzane pŏry jōnowe tworzōm chymiczne jōnowe wiōnzaniŏ, terŏźne we mocka chymicznych zwiōnzkach.
Powstōnie jōnu z ôbojyntnego atōmu abo tajleczki nazywōmy jōnizacyjōm.
Symbol jōnu podŏwŏ sie we formie symbolu atōmu abo grupy atōmōw z nakładym wrażōnym we prawym wiyrchnim indeksie, bp. dodatnie: Na+, Ca2+, Al3+ a ujymne F-, S2-.