இந்த்கோ மொழி
From Wikipedia, the free encyclopedia
இந்த்கோ மொழி (Hindko) (ہندکو, பாகிஸ்தான் நாட்டின் வடக்கில் உள்ள கைபர் பக்துன்வா மாகாணம் மற்றும் பஞ்சாப் மாகாணங்களில் 50 இலட்சம் மக்களால் பேசப்படுகிறது.[2] கைபர் பக்துன்வா மாகாணத்தின் அப்போட்டாபாத் மாவட்டம், கோஹாட் மாவட்டம், ஹரிபூர் மாவட்டம், மன்செரா மாவட்டம், பெசாவர் மாவட்டம், பஞ்சாப் மாகாணத்தின் இஸ்லாமாபாத், சிந்து மாகாணத்தின் மலிர் மாவட்டம், கராச்சி தெற்கு மாவட்டம் மற்றும் கெமாரி மாவட்டங்களில் இந்த்கோ மொழி கனிசமாக பேசப்படுகிறது. 2017 பாகிஸ்தான் மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பின்படி இந்த்கோ மொழி 2.44% மக்களால் பேசப்படுகிறது.
இந்த்கோ மொழி | |
---|---|
ہندکو | |
நாடு(கள்) | பாகிஸ்தான் |
பிராந்தியம் | கைபர் பக்துன்வா, பஞ்சாப் |
தாய் மொழியாகப் பேசுபவர்கள் | 50 இலட்சம் (2017) (date missing)[1] |
இந்திய-ஐரோப்பிய மொழிகள்
| |
அரபு & பாரசீக எழுத்துமுறை | |
அலுவலக நிலை | |
அரச அலுவல் மொழி | பாகிஸ்தான் |
மொழிக் குறியீடுகள் | |
ISO 639-3 | Either: hnd — தெற்கு இந்த்கோ hno — வடக்கு இந்த்கோ |
இந்திய ஆரிய மொழிகளில் ஒன்றான இந்த்கோ மொழி, மேற்கு பஞ்சாபி மொழி பேச்சு வழக்கையும், அரபு & பாரசீக எழுத்துமுறையும் கொண்டுள்ளது.[3]
இந்த்கோ மொழி மேற்கு பஞ்சாபி மொழி மற்றும் சராய்கி மொழிகளுடன் பரஸ்பரம் ஒத்துப்போகிறது.[4] [5]
இந்த்கோ மொழி என்பதற்கு இந்தியர்கள் பேசும் மொழி என பஷ்தூ மொழி பேசுபவர்களால் பெயரிடப்பட்டது.[6] (Shackle 1980, ப. 482)