காபூர் ஆறு (புறாத்து ஆறு)

காபுர் ஆறு (Khabur River) என்பது சிரியாவின் இயூப்ரடீசு ஆறின் மிகப்பெரிய வற்றாத துணை ஆறு ஆகும். காபுர் துருக்கியில் தோன்றினாலும், ராசு அல்-அயினைச் சுற்றியுள்ள சுண்ணாம்புக் கரடு நீரூற்றுகள் ஆற்றின் முக்கிய நீர் ஆதாரமாகும். பல முக்கியமான பள்ளத்தாக்குகள் அல்-அசாக்காவின் வடக்கே காபுருடன் இணைகின்றன, இந்த இணைப்பு காபுர் முக்கோணம் அல்லது மேல் காபுர் பகுதி என்று அறியப்படுகிறது. வடக்கிலிருந்து தெற்கு நோக்கி, காபுர் படுகையில் ஆண்டுதோறும் மழைப்பொழிவு 400 மி.மீ இலிருந்து 200 மி.மீ இற்கும் குறைவாகக் குறைகிறது, இது வேளாண்மைக்கான முக்கிய நீராதாரமாக ஆற்றை உருவாக்குகிறது. காபுர் இயூப்பிரட்டீசுடன் புசைரா நகருக்கு அருகில் இணைகிறது.

காபுர் Khabur
அல்-அசக்காத்திற்குத் தெற்கே காபுர் ஆறு
பெயர்	Error {{native name}}: an IETF language tag as parameter {{{1}}} is required (help)
அமைவு
நாடு	சிரியா, துருக்கி
நகரம்	ராசு அல்-ஐன், அல்-அசக்கா, புசாரியா
சிறப்புக்கூறுகள்
மூலம்	ராசு அல்-ஐன்
⁃ ஏற்றம்	350 மீ (1,150 அடி)
முகத்துவாரம்	புறாத்து ஆறு
⁃ ஆள்கூறுகள்	35°8′33″N 40°25′51″E
நீளம்	486 கிமீ (302 மைல்)
வடிநில அளவு	37,081 கிமீ²
வெளியேற்றம்
⁃ சராசரி	45 மீ³/செ (1,600 கன அடி/செ)
⁃ குறைந்தபட்சம்	2 மீ³/செ (71 கன அடி/செ)
⁃ அதிகபட்சம்	57 மீ³/செ (2,000 கன அடி/செ)
[1][2]

கபூர் சமவெளியின் 40 இலட்சம் ஏக்கர் (16,000 கிமீ²) வேளாண் நிலங்களுக்கு கபூர் ஆற்று நீர் ஆதாரமாக உள்ளது. இவ்வடிநிலத்தில் கோதுமை அதிகம் பயிரிடப்படுகிறது. கபூர் சமவெளியின் வடகிழக்குப் பகுதிகள் சிரியாவின் எரி எண்ணெய் வளம் கொண்டுள்ளது.

புவியியல்

இந்த ஆற்றின் போக்கானது இரண்டு வேறுபட்ட மண்டலங்களாக பிரிக்கப்படலாம்: அவை, மேல் காபூர் பகுதி அல்லது அல்-ஆசாகாவின் வடக்கில் உள்ள காபூர் முக்கோணம், அல்-ஆசாகா மற்றும் புசாய்ரா ஆகியவற்றிற்கு இடைப்பட்ட இடை மற்றும் தாழ் காபூர் என்பன ஆகும்.

துணை நதிகள்

காபூர் ஆற்றின் துணை நதிகள் கிழக்கில் இருந்து மேற்காக பட்டியலிடப்பட்டுள்ளன. இவற்றில் பெரும்பாலான ஆற்றுப்படுகைகள் ஆண்டின் பகுதியளவிற்குத் தான் நீரைக் கொணர்கின்றன..

• வாடி ராட்
• வாடி கென்சிர்
• வாடி ஜாரா
• ஜக்ஜா ஆறு
• வாடி கான்சிர்
• வாடி ஆவெத்ஜி

வரலாறு

இந்த ஆறானது பல பழங்காலத்து ஆசிரியர்களால் வெவ்வேறு எழுத்தாளர்களால் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. அவ்வாறான, வெவ்வேறு எழுத்தாளர்களால் பயன்படுத்தப்பட்ட வேறு வேறு பெயர்கள் பின்வருமாறு: தொலெமிமற்றும் மூத்த பிளினி ஆகியோர் சாபோராஸ் (பண்டைக் கிரேக்கம்: Χαβώρας),^[3] என அழைத்தனர். புரோகோபியஸ் இதை சாபுரா என அழைத்தார்,^[4] இசுட்ராபோ, சோசிமஸ், மற்றும் அம்மியானஸ் மார்செலினஸ் இந்த ஆற்றை அபோராஸ் (Ἀβόρρας) என அழைத்தனர்,^[5] மற்றும் சாராக்சின் ஐசிடோர் இந்த ஆற்றினை அபுராஸ்(Ἀβούρας) என அழைத்தனர்.^[6] இந்த ஆறு தராசு மலைத்தொடரில் உருவான மெசபடோமியாவின் பெரிய ஆறு என அழைக்கப்படுகிறது. புரோகோபியஸ் இதை முக்கியத்துவம் வாய்ந்த ஆறு என அழைக்கிறார்.

இந்த ஆறானது பல சிறிய சிற்றோடைகளிலிருந்து நீரைப் பெறுகிறது. அவற்றின் பெயர்கள் பழங்கால எழுத்தாளர்களால் பின்வருமாறு குறிப்பிடப்படுகிறது. இவை இஸ்க்ரிடஸ்,(Procop. de Aedif. 2.7), தி கோர்டஸ்(Procop. de Aedif. 2.2), மற்றும் மைக்டோனியஸ், ஜூலியன் அப்போஸ்டேட் போன்றவை ஆகும்.

காபூர் ஆறானது சில நேரங்களில் சேபார் அல்லது கேபார் எனவும் அடையாளப்படுத்தப்படுகிறது. டெல் அபிபின் அமைவிடம் மற்றும் எசேக்கியேல் நூலின் பல முக்கிய காட்சிகளின் அமைப்பும் இந்த ஆற்றுடன் இணைத்து அடையாளப்படுத்தப்படுகிறது.

நவீன காபூர் ஆற்றுப் பள்ளத்தாக்கு

காபூர் ஆற்றுப் பள்ளத்தாக்குத் திட்டம் 1960 களில் தொடங்கியது.இத்திட்டம் பல அணைக்கட்டுகள்ளை மற்றும் கால்வாய்களைத் தொடராகக் கட்டுவதை உள்ளடக்கியதாகும். காபூர் வடிவிலும் பகுதியின் மிகப்பெரிய பாசனத்திட்டத்தின் பகுதியாக மூன்று அணைகள் கட்டப்பட்டுள்ளன. இதன் பகுதியாக புறாத்து ஆற்றின் குறுக்கே கட்டப்பட்டுள்ள தாப்கா அணைக்கட்டும் உள்ளடங்கும். டெல் டேமர் உபமாவட்டத்தின் பகுதியாக இருக்கும் காபூர் ஆறானது தன்னாட்சி அதிகாரம் பெற்ற அசீரிய அயலகச் சிற்றூருக்கு தாய் பிரதேசமாக இருக்கிறது. ராவின் அல்-அய்ன் மற்றும் அல்-ஹசாகா இடையே காபூரின் துணை நதிகளில் ஹசாகா மேற்கு மற்றும் ஹசாகா கிழக்கு ஆகிய இரண்டு அணைகள் கட்டப்பட்டுள்ளன.

மேற்கோள்கள்

1. Hole F; Zaitchik, BF (2007). "Policies, plans, practice, and prospects: irrigation in northeastern Syria". Land Degradation & Development 18 (2): 133–152. doi:10.1002/ldr.772.
2. Burdon, DJ; Safadi, C (1963). "Ras-el-Ain: the great karstic spring of Mesopotamia. An hydrogeological study". Journal of Hydrology 1 (1): 58–95. doi:10.1016/0022-1694(63)90033-7. Bibcode: 1963JHyd....1...58B.
3. தொலெமி, The Geography, 5.18.3; மூத்த பிளினி, Natural History, 30.3.
4. Procopius, B.P., 2.5.
5. Strabo, xvi; Zosimus, Historia Nova, 3.13; Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum, 14.3, 23.5.
6. Isidore of Charax