கேதார் பாண்டே

கேதார் பாண்டே (Kedar Pandey) (14 சூன் 1920 - 3 சூலை 1982) ஒரு இந்திய சுதந்திரப் போராட்ட வீரர் மற்றும் இந்திய தேசிய காங்கிரஸ் அரசியல்வாதி ஆவார். இவர் மார்ச் 1972 முதல் சூலை 2, 1973 வரை பீகார் முதல்வராகவும், 12 நவம்பர் 1980 முதல் 14 சனவரி 1982 வரை இந்திய அரசின் ஒரு பகுதயாக மத்திய அமைச்சரவையில் இரயில்வே அமைச்சராகவும் இருந்தார். ^{[1] [2] [3]}

கேதார் பாண்டே
ஊரக வளர்ச்சித்துறை அமைச்சர்
பதவியில் 12 நவம்பர்1980 – 14 சனவரி 1982
பிரதமர்	இந்திரா காந்தி
முன்னையவர்	மோனிஷா கிட்வாய்
பின்னவர்	பூட்டா சிங்
இந்திய இரும்பு வழி அமைச்சர்
பதவியில் 12 நவம்பர் 1980 – 14 சனவரி 1982
பிரதமர்	இந்திரா காந்தி
முன்னையவர்	தோன்சே ஆனந்த் பை
பின்னவர்	பிரகாஷ் சந்திர சேத்தி
இந்திய மக்களவை உறுப்பினர்
பதவியில் 6 சனவரி 1980 – 31 திசம்பர் 1984
முன்னையவர்	பசுலூர் ரஹ்மான்
பின்னவர்	மனோஜ் பாண்டே
தொகுதி	பெட்டியா
தனிப்பட்ட விவரங்கள்
பிறப்பு	14 சூன் 1920 மேற்கு சம்பாரண் மாவட்டம், பீகார் மற்றும் ஒரிசா மாகாணம், பிரித்தானிய இந்தியாவின் மாகாணங்களும், ஆட்சிப் பகுதிகளும்
இறப்பு	3 சூலை 1982 (வயது 62)
அரசியல் கட்சி	இந்திய தேசிய காங்கிரசு
துணைவர்	கமலா பாண்டே
பிள்ளைகள்	4
முன்னாள் மாணவர்	பனாரசு இந்து பல்கலைக்கழகம்
பணி	விவசாயி, வழக்கறிஞர், அரசியல்வாதி

தனிப்பட்ட வாழ்க்கை

அவரது தந்தையின் பெயர் மறைந்த பண்டிட் ராம்பால் பாண்டே. இவர் சூன் 14, 1920 இல் மேற்கு சம்பரன் மாவட்டத்தின் தௌலாஹா கிராமத்தில் பிறந்தார். அவரது ஆரம்ப பள்ளிப் படிப்பு விகாஸ் மிஸ்ராவுடன் பரோராஹா கிராமத்தில் நடந்தது. பின்னர், இந்திய சுதந்திர இயக்கத்தின் போது இருவரும் சிறையில் அடைக்கப்பட்டனர்.

இவர் 1948 ஆம் ஆண்டு சூன் 6 ஆம் நாள் கமலா பாண்டேயை மணந்தார். டாக்டர் மனோஜ் பாண்டே உட்பட இரண்டு மகன்களுக்கும் இரண்டு மகள்களுக்கும் தந்தை ஆவார். இவர் அறிவியல் மற்றும் சட்டத் துறைகளில் முதுகலைப்பட்டங்களை பனாரஸ் இந்து பல்கலைக்கழகத்திலிருந்து பெற்றார். தொழில்ரீதியாக, இவர் ஒரு விவசாயியும் வழக்கறிஞரும் ஆவார். அவர் 1945 முதல் 1948 வரை மோதிஹாரி மற்றும் பெட்டியா மாவட்ட நீதிமன்றங்களில் பயிற்சி மேற்கொண்டார். இவர் 1949 ஆம் ஆண்டில் பாட்னா உயர் நீதிமன்றத்தில் வழக்கறிஞராக சேர்ந்தார்.

விடுதலைப் போராட்ட இயக்கம்

சுதந்திரத்திற்கு முன்பு, இவர் 1942 ஆம் ஆண்டில் சுதந்திர இயக்கத்தில் பங்கேற்றார். சுதந்திர இயக்கத்தின் போது பிந்தேஸ்வரி துபே, பகவத் ஜா ஆசாத், சந்திரசேகர் சிங், சத்யேந்திர நாராயண் சின்ஹா, அப்துல் கஃபூர் மற்றும் வருங்கால முதல்வர்கள் மற்றும் இந்திய தேசிய காங்கிரஸின் எதிர்கால தேசியத் தலைவர் சீதாராம் கேசரி ஆகியோருடன் பாண்டே பீகார் காங்கிரஸின் புகழ்பெற்ற இளம் துருக்கியர்களின் ஒரு பகுதியாக இருந்தார். அவர் 1946 முதல் 57 வரை தொழிற்சங்க இயக்கத்தில் பங்கேற்றார்.

அரசியல் வாழ்க்கை

1957 ஆம் ஆண்டில் நடைபெற்ற முதல் பொதுத் தேர்தலில், அவர் பீகார் பகஹா சட்டமன்றத் தொகுதியில் போட்டியிட்டு வெற்றி பெற்றார். அவர் 1957 முதல் 1962 வரை உள்துறை, காவல்துறை, நீர்ப்பாசனம் மற்றும் மின்சக்தி துணை அமைச்சராகப் பணியாற்றினார். 1967 முதல் 1977 வரை தொழில்துறை மற்றும் விவசாயம் போன்ற அமைச்சுப் பதவிகளை வகித்து நவுதன் தொகுதியில் அவர் மீண்டும் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். அவர் அப்துல் கஃபூர் அமைச்சரவையில் 27 செப்டம்பர் 1973 முதல் 11 ஏப்ரல் 1975 வரை பீகாரின் சுகாதார அமைச்சராக இருந்தார்.

இவர் 11 மாதங்கள் சிறையில் இருந்தார். இந்திரா காந்தி கைது செய்யப்பட்டபோது 1977-79 இல் மூன்று முறை கைது செய்யப்பட்டார். அவசர நிலைக்குப் பிறகு, அவர் 1977 இல் பீகார் பிரதேச காங்கிரஸ் கமிட்டி தலைவராக நியமிக்கப்பட்டார். அவர் பீகார் இந்திய தேசிய தொழிற்சங்க காங்கிரஸின் துணைத் தலைவராக இருந்தார். இவர் மார்ச் 1972 முதல் ஜூலை 2, 1973 வரை பீகார் முதல்வராகவும் இருந்தார்.^{[4] [5] [6] [7]}

1980 ஆம் ஆண்டில் இந்திய தேசிய காங்கிரசு பெட்டியாவிடமிருந்து பாராளுமன்றத் தொகுதி வேட்பாளராகப் போட்டியிடும் வாய்ப்பைப் பெற்றார். இவர் நாடாளுமன்ற மக்களவை உறுப்பினரானார். இவர் 12 நவம்பர் 1980 முதல் 14 ஜனவரி 1982 வரை இரயில்வே மற்றும் கிராமப்புற மேம்பாட்டு அமைச்சராக இருந்தார் ^{[8] [9]}