சபாரித்து வம்சம்

சபாரித்து வம்சம் (Saffarid dynasty) (Persian: سلسله صفاریان), பாரசீக சன்னி இசுலாமிய வம்சாகும். ^[3][4] தற்கால ஈரானின் சீசுத்தான் பகுதியைச் சேர்ந்த சபாரித்து வம்சத்தினர், கிழக்கு ஈரான் மற்றும் குராசான் போன்ற பெரும் நிலப்பகுதிகளை, சராஞ்ச் (ஆப்கானித்தான்) நகரத்தை தலைநகராகக் கொண்டு 861 முதல் 1003 முடிய ஆட்சி செய்தவர்கள். 922- 963 காலத்தில் இப்பேரரசு, சாமனித்து பேரரசு ஆதிக்கத்தில் இருந்தது.

சபாரித்து வம்சம் صفاریان
861–1003
யாகூப் இபின் அல் சாபர் காலத்தில் உச்சத்தில் இருந்த சபாரித்து பேரரசு
தலைநகரம்	சராஞ்ச்
பேசப்படும் மொழிகள்	பாரசீகம் (தாய் மொழி)[1][2]
சமயம்	சன்னி இசுலாம்
அரசாங்கம்	முடியாட்சி
அமீர்
• 861–879	யாகூப் பின் லைத் சபார்
• 963–1002	முதலாம் காலப்
வரலாற்று சகாப்தம்	மத்திய காலம்
• தொடக்கம்	861
• முடிவு	1003
முந்தையது பின்னையது தகிரித்து வம்சம் அப்பாசியக் கலீபகம் சாமனித்து பேரரசு கஜானவித்துகள்

கிபி 1002ல், கஜினி முகமது, சீசுத்தான் பகுதியை கைப்பற்றி, சபாரித்து வம்சத்தை முடிவுக்கு கொண்டு வந்தார்.^[5]

சபாரித்து வம்ச ஆட்சியாளர்கள்

1. யாகூப் இபின் லைத் கிபி 861 - 879
2. அமீர் இபின் அல் லைத் 879 - 901
3. தஹிர் இபின் முகமது இபின் அமீர் 901 - 908
4. அல் லைத் இபின் அலி 908 - 910
5. முமகது இபின் அலி 910 - 911
6. அல் மூவத்தல் இபின் அலி 911
7. அமீர் இபின் யாகூர் இபின் முகமது இபின் அமீர் 912 - 913
8. சாமனித்து பேரரசு ஆதிக்கத்தில் 922 - 963
9. கலாப் இபின் அமகது 963 - 1002

படக்காட்சிகள்

• 
  கிபி 900ல் சபாரித்து பேரரசு
• 
  சபாரித்து படைவீரன்