மொழி மேலாதிக்கம்

மொழி மேலாதிக்கம் என்பது ஒரு மக்கள் குழுவை புற மொழி ஒன்றை அல்லது புற மொழிச் செல்வாக்கை ஏற்க செய்வதாகும். இது அதிகாரத்தை நிலைநாட்ட அல்லது மேலாண்மையை எடுத்துக்காட்ட மேற்கொள்ளப்படுகிறது. பொதுவாக மொழி மேலாதிக்கம் பண்பாட்டு மேலாதிக்கத்தோடு இணைந்து நடைபெறுகிறது.

சில வேளைகளில் அரசியல் சமூக பொருளாதார சூழ்நிலைகள் புற மொழியின் மேலாதிக்கத்தை ஏற்பதை தவிர்க்க முடியாமல் செய்து விடுகிறது. எடுத்துக்காட்டாக ஆபிரிக்க நாடுகள் பலவற்றில் காலனித்துவ மொழிகளே இன்று வழக்கத்தில் உள்ளன.

மொழியியல் ஏகாதிபத்தியம் அல்லது மொழி ஏகாதிபத்தியம் எப்போதாவது "ஒரு ஆதிக்க மொழியை மற்றவர்களுக்கு மாற்றுவது" என்று வரையறுக்கப்படுகிறது. இந்த மொழி "பரிமாற்றம்" (அல்லது ஒருதலைப்பட்ச திணிப்பு) ஏகாதிபத்தியத்தின் காரணமாக ஏற்படுகிறது. இந்த மாற்றம் அதிகாரத்தின் அடையாளமாகக் கருதப்படுகிறது; பாரம்பரியமாக இராணுவ சக்தியாக மட்டுமல்லாமல், நவீன உலகில், பொருளாதார சக்தியாகவும் கருதப்படுகிறது. ஆதிக்க கலாச்சாரத்தின் அம்சங்கள் பொதுவாக மொழியுடன் மாற்றப்படுகின்றன. இடஞ்சார்ந்த அடிப்படையில், ஐரோப்பாவின் நூற்றுக்கணக்கான பூர்வீக மொழிகளில் சில யூரேசியாவில் அதிகாரப்பூர்வ (அரசு) மொழிகளில் பயன்படுத்தப்படுகின்றன, அதே நேரத்தில் "உலகின் பிற பகுதிகளில்" பூர்வீகமற்ற ஏகாதிபத்திய (ஐரோப்பிய) மொழிகளில் மட்டுமே பயன்படுத்தப்படுகின்றன. நவீன உலகில், மொழியியல் ஏகாதிபத்தியம் சர்வதேச வளர்ச்சியின் சூழலிலும் கருதப்படலாம், இது சர்வதேச நாணய நிதியம் மற்றும் உலக வங்கி போன்ற அமைப்புகள் கட்டமைப்பு சரிசெய்தல் கடன்களின் நம்பகத்தன்மை மற்றும் மதிப்பை மதிப்பிடும் தரத்தை பாதிக்கிறது, அவை பொதுவாக ஆங்கில மொழி விவாதத்தில் முன்னிலைப்படுத்தப்படுகின்றன, நடுநிலையானவை அல்ல (மொழியியல் சார்பியல்வாதம்).

1990 களின் முற்பகுதியில் இருந்து, மொழியியல் ஏகாதிபத்தியம் பயன்பாட்டு மொழியியல் அறிஞர்களிடையே கவனத்தை ஈர்த்துள்ளது. குறிப்பாக, ராபர்ட் பிலிப்சனின் 1992 ஆம் ஆண்டு புத்தகம், மொழியியல் ஏகாதிபத்தியம், அதன் நன்மைகள் மற்றும் குறைபாடுகள் குறித்து கணிசமான விவாதத்திற்கு வழிவகுத்தது. பிரிட்டிஷ் கவுன்சிலின் நாஜி விமர்சனங்கள் (ஐரோப்பிய பிரபுத்துவம், அந்த நேரத்தில், ஆங்கிலத்தைப் பயன்படுத்துவதை ஒப்புக்கொண்டது) மற்றும் உலக முதலாளித்துவம் மற்றும் உலக ஆதிக்கத்தின் மொழியாக ஆங்கிலம் பற்றிய சோவியத் பகுப்பாய்வுகள் வரை மொழியியல் ஏகாதிபத்தியத்தின் கண்டனங்களை பிலிப்சன் கண்டறிந்தார். இந்த வகையில், உலக மொழியாக ஆங்கிலம் மீதான விமர்சனம் பெரும்பாலும் உலகமயமாக்கலுக்கு எதிரானது.

வரையறை

மொழியியல் ஏகாதிபத்தியம் என்பது ஆதிக்கம் செலுத்தும்/அடக்கும் மொழிக்கும் அதன் பேச்சாளர்களுக்கும் நன்மை பயக்கும் மற்றும் அதிகாரத்தை வழங்கும் மொழியியல் வடிவமாகும். மொழியியலாளர்களான ஹீத் ரோஸ் மற்றும் ஜான் கோனாமா ஆகியோரால் சுருக்கமாகக் கூறப்பட்டபடி , மொழியியல் ஏகாதிபத்தியத்தின் வரையறுக்கும் பண்புகள் பின்வருமாறு என்று டாக்டர் பிலிப்சன் வாதிடுகிறார்:

• இனவெறி மற்றும் பாலினப் பாகுபாடு போன்ற வழிகளில் ஆதிக்க மொழிக்கு ஆதரவாக மற்றொரு மொழியை வெளிப்படுத்துவதில் வெளிப்படும் மொழியியல் வடிவமாக.
• கட்டமைப்பு ரீதியாக வெளிப்படுத்தப்பட்ட ஒரு கருத்தாக, ஆதிக்க மொழிக்கு அதிக வளங்களும் உள்கட்டமைப்பும் வழங்கப்படும் இடத்தில்
• கருத்தியல் ரீதியாக, ஆதிக்க மொழி வடிவம் மற்றவற்றை விட மிகவும் மதிப்புமிக்கது என்ற நம்பிக்கைகளை இது ஊக்குவிக்கிறது. இந்த கருத்துக்கள் மேலாதிக்கமானவை மற்றும் உள்மயமாக்கப்பட்டவை மற்றும் "இயல்பானவை" என்று இயல்பாக்கப்பட்டவை.
• கலாச்சாரம், கல்வி, ஊடகம் மற்றும் அரசியல் ஆகியவற்றில் ஏகாதிபத்தியத்தின் அதே கட்டமைப்போடு பின்னிப் பிணைந்துள்ளது.
• ஆதிக்க மொழியைப் பயன்படுத்துபவர்களுக்கும் பயன்படுத்தாதவர்களுக்கும் இடையே அநீதியையும் சமத்துவமின்மையையும் ஏற்படுத்தும் ஒரு சுரண்டல் சாராம்சத்தைக் கொண்டிருப்பது போல .
• மற்ற மொழிகளில் கழித்தல் செல்வாக்கைக் கொண்டிருப்பதால், ஆதிக்க மொழியைக் கற்றுக்கொள்வது மற்றவர்களின் இழப்பில் உள்ளது.
• இந்தக் காரணிகளால், போட்டியிடப்பட்டு எதிர்க்கப்படுகிறது.

மொழியியல் வளர்ச்சிக்கு வழிவகுத்த குறிப்பிட்ட கொள்கைகளின் நோக்கங்களைத் தீர்மானிப்பது எளிதல்ல என்றாலும், பிற மொழிகளுக்கு அவற்றின் சமூக-மொழியியல், சமூகவியல், உளவியல், அரசியல் மற்றும் கல்வித் தீங்கு குறித்து விழிப்புணர்வு ஏற்பட்டவுடன், ஏகாதிபத்திய நடைமுறைகள் தொடர்கின்றனவா என்பதைக் கவனிப்பதன் மூலம் நோக்கத்தை நிரூபிக்க முடியும் என்று சில அறிஞர்கள் நம்புகின்றனர்.

இவற்றையும் பார்க்க

• பண்பாட்டு மேலாதிக்கம்
• இரண்டாம் மொழியாக ஆங்கிலம்
• எஸ்பெராண்டோ
• பன்னாட்டுத் துணை மொழி
• மொழி அமிழ்தல்
• மொழிக் கொள்கை
• மொழிப் புத்துயிர்ப்பு
• மொழியின் இறப்பு
• பன்மொழிப் புலமை
• ஆட்சி மொழி
• அனைத்துலக மொழிகள்