నాగరికత
From Wikipedia, the free encyclopedia
నాగరికత అనేది మానవులచే ఆవిర్భావం చెంది, పట్టణాభివృద్ధి, సామాజిక వర్గీకరణ, సామూహిక నడవడిక, కట్టుబాట్లు, సమాచార మార్పిడి (భాష, వ్రాత), ఇతర సాంకేతిక పురోగతులచే రూపొందబడిన ఒక క్లిష్ట సమాజము. నాగరికత ఎదుగుతున్నకొద్దీ వివిధ ఆర్థిక, సామాజిక, రాజకీయ వ్యవస్థలలో ఎడబాట్లు స్పష్టమవుతాయి. కొన్ని ప్రాంతాలు కేంద్రీకరణకు గురై ఆయా చోట్ల జనసాంద్రత పెరుగుతుంది. ఉత్పాదకత, వర్తకము పెరుగుతాయి, ఏదోవొక రకమైన డబ్బు వాడుకలోకి వస్తుంది. వివిధ కళలు సర్వసాధారణం అవుతాయి, వాటిలో నేర్పరితనం పెరుగుతుంది. భాష ఏర్పడుతుంది. క్లిష్టమైన కట్టడాలు స్థాపించబడతాయి. ఆలోచనలు, సిద్ధాంతాలు పెరిగి కట్టుబాట్లు, చట్టాలు ఆచరణలోకి వస్తాయి. వేట, పశుపెంపకం మొదలుకొని సహజ పర్యావరణం మీద పెత్తనం పెరగకలదు. చుట్టుప్రక్కల గల ఆదిమ/మొరట జనులు మీద కూడా ఇది చెలాయింపబడవచ్చు. ప్రాంత విస్తరణ ఆవశ్యకత వచ్చి, యుద్ధాలు కూడా తప్పకపోవచ్చు.
పెద్ద నాగరికతలు మానవ అక్కర్లకు ఆశ్రయం కలిగిస్తాయి. ఇందువలన ఇక్కడకు వలసలు పెరిగి, బహుళ సంస్కృతులు గలవు. దట్టమైన జనసాంద్రతలో వర్గీకరణ జరిగి కులాలు వంటివి ఏర్పడతాయి. పాలన, ప్రభుత్వం, శాసన చట్టాలు అమలులోకి వచ్చి, రాజ్యం లేదా జాతి అవతరణ పరిస్థితికి చేరవచ్చు.