Дмитрий Менделеев

Дмитрий Иванович Менделеев (русӣ: Дми́трий Ива́нович Менделе́ев; 8 феврал (27 январ)и 1834, Тоболск — 2 феврал (20 январ)и 1907, Санкт-Петербург) — олим-энсиклопедисти рус: химик, физикохимик, физик, метролог, иқтисоддон, технолог, геолог, метеоролог, нафтшинос, педагог, ҳавонавард. Профессори Донишгоҳи Санкт-Петербург.

Дмитрий Менделеев
русӣ: Дмитрий Иванович Менделеев[1]
Таърихи таваллуд	27 январ (8 феврал) 1834[2][3][1][…]
Зодгоҳ	Тоболск, Tobolsk Governorate[d], Русияи подшоҳӣ[2][4][5][…]
Таърихи даргузашт	20 январ (2 феврал) 1907[2][5][6] (72 сол)
Маҳалли даргузашт	Санкт-Петербург, губернияи Санкт-Петербург[d], Русияи подшоҳӣ[5][4][1][…]
Кишвар	Русияи подшоҳӣ[1]
Фазои илмӣ	кимиё[1][7], физик, илми иқтисод[1], заминшиносӣ[1], метрология[1], унсурҳои кимёӣ[7] ва ҷадвали даврии элементҳои кимёӣ[7]
Ҷойҳои кор	Донишгоҳи имперотурии Санкт-Петербург[d][1] Richelieu Lyceum[d][1] St. Petersburg Practical Institute of Technology[d] Донишгоҳи давлатии Санкт-Петербург[d]
Дараҷаи илмӣ:	Doctor[d][8] (1865)
Алма-матер	Main Pedagogical Institute[d] (1855) Донишгоҳи давлатии Санкт-Петербург[d] Saint Petersburg State Institute of Technology[d]
Роҳбари илмӣ	Alexander Voskresensky[d]
Шогирдон	Dmitri Konovalov[d], Valery Gemilian[d], Александр Байков, Alexey Potylitsyn[d] ва Sergei Prokudin-Gorskii[d]
Ҷоизаҳо	Faraday Lectureship Prize[d] (1889) Davy Medal[d] (1882) Foreign Member of the Royal Society[d] (19 май 1892)
Имзо
Гуфтовардҳо дар Викигуфтовард
Осор дар Викитека
Парвандаҳо дар Викианбор

Зиндагинома ва осори ада би

Дмитрий Иванович Менделеев яке аз бузургтарин олимони дунё буда, 27 январи(8 феврали) соли 1834 дар шаҳри Тоболск дар оилаи директори гимназияи маҳаллӣ таваллуд шудааст. Ӯ фарзанди хурди оила(17-умин) ба ҳисоб меравад. Маълумоти ибтидоиро дар гимназияи маҳаллӣ гирифтааст. Пас аз хатми гимназия Д. И. Менделеев ба Институти педагогии Петербург дохил шуд ва онро соли 1857 бо медали тило хатм намуд. Соли1859 Д. И. Менделеев рисолаи магистери(пешвои)-ро ҳимоя намуда, ба муддати ду сол барои кори илмӣ ба хориҷа фиристода шуд. Пас аз баргаштан ӯ аввал профессори Институти технологии Петербург ва сипас профессори университет интихоб гардид ва ба корҳои илмї ва педагогӣ машғул шуд. Дар вақти ошўбҳои донишҷўён солҳои 90-ум ӯ барои ҳимояи онҳо баромад намуд ва маҷбур шуд, ки университетро тарк кунад. Солҳои охири ҳаёташ Д. И. Менделеев дар Палатаи асосии ченак ва вазн кор кард. Комёбии бузургтарини фаъолияти эҷодии Д. И. Менделеев кашфи Қонуни даври ва бунёди ҷадвали даврии элементҳо буд. Ӯ бо рисолаи доктории худ. Дар бораи пайвастшавии спирт ва об ва ҳамчун ассотсиатсия фаҳмидани маҳлулҳо, шуҳрати беандозаро соҳиб гардид. Аз тарафи Д. И. Менделеев кашф шудани назарияи ҳидрати то ҳол аҳамияти илми ва амалии худро гум накардааст.

Осор

Асари барҷастаи Д. И. Менделеев «Асосҳои химия» мебошад. Ин китоб дар асоси Қонуни даври тамоми мавзўъҳои химияи ғайриорганикиро фаро мегирад. Назарияро дар амалия татбиқ намуда, Д. И. Менделеев ба масъалаи технологияи нафт бисёр диққат дод. Ӯ пешниҳод намуд, ки истеҳсоли нафтро ҳаматарафа инкишоф дода, бештар ба коркарди химиявии он диққат дода шавад.

Инҷоро ҳам бингаред

• Ҷадвали даврии элементҳои кимёӣ
• Элементҳои кимёӣ