การระบาดทั่วของโควิด-19 ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
From Wikipedia, the free encyclopedia
การระบาดทั่วของโควิด-19 ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เป็นส่วนหนึ่งของการแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (โควิด-19) ที่เกิดขึ้นทั่วโลก อย่างต่อเนื่อง ซึ่งมีสาเหตุมาจาก ไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ (SARS-CoV-2) ได้รับการยืนยันว่าแพร่กระจายไปยังเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เมื่อวันที่ 13 มกราคม 2020 เมื่อหญิงวัย 61 ปีจากอู่ฮั่น มีผลตรวจเป็นบวกใน ประเทศไทย ทำให้เป็นประเทศภายนอกจีนแผ่นดินใหญ่ประเทศแรกที่มีรายงานผู้ป่วยโรคนี้[2] ผู้เสียชีวิตรายแรกเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 2 กุมภาพันธ์ เป็นชายชาวจีนวัย 44 ปีอยู่ในฟิลิปปินส์ และเป็นรายแรกนอกประเทศจีนด้วยเช่นกัน[3] ในวันที่ 24 มีนาคม ทุกรัฐในภูมิภาคได้ประกาศกรณีดังกล่าวแล้วอย่างน้อย 1 กรณี
การระบาดทั่วของโควิด-19 ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ | |
---|---|
โรค | โควิด-19 |
สายพันธุ์ไวรัส | SARS-CoV-2 |
สถานที่ | เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ |
การระบาดครั้งแรก | อู่ฮั่น มณฑลหูเป่ย์ ประเทศจีน |
ผู้ป่วยต้นปัญหา | กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย |
ผู้ป่วยยืนยันสะสม | 35,910,444[1] |
ผู้ป่วยปัจจุบัน | 95,885[1] |
หาย | 35,447,220[1] |
เสียชีวิต | 367,339[1] |
อัตราการเสียชีวิต | 1.02% |
ดินแดน | 11 ประเทศ[1] |
เว็บไซต์ของรัฐบาล | |
ASEAN COVID-19 Cases |
ณ วันที่ 2 พฤษภาคม 2024 เวียดนาม มีจำนวนผู้ป่วยสะสมสูงสุด แซงหน้าอินโดนีเซียและมาเลเซีย ขณะที่อินโดนีเซียมีจำนวนผู้เสียชีวิตสูงสุด ในทางกลับกัน ติมอร์ตะวันออก มีผู้ป่วยและผู้เสียชีวิตน้อยที่สุด