ชมพู่แก้มแหม่ม
From Wikipedia, the free encyclopedia
ชมพู่แก้มแหม่ม (ชื่อวิทยาศาสตร์: Syzygium samarangense) เป็นไม้ยืนต้นในวงศ์ Myrtaceae กิ่งก้านโค้งงอ ใบเดี่ยว ออกตรงข้าม ใบเหนียวคล้ายหนัง มีจุดใสบนใบ ก้านใบใหญ่ ดอกดอกตามยอดและซอกใบของใบที่ร่วงไปแล้ว ดอกช่อ กลีบเลี้ยงเป็นหลอดยาว กลีบดอกสีขาวอมเหลือง เกสรตัวผู้จำนวนมาก ผลสดมีเนื้อหลายเมล็ด ผลคล้ายลูกแพร์ มีปลายของกลีบเลี้ยงที่โค้งเข้าข้างในติดที่ปลายผล ผลสีแดงอ่อนจนถึงขาว เนื้อสีขาวคล้ายฟองน้ำ ฉ่ำน้ำ รสหวานอมเปรี้ยว เมล็ดแบนหรือกลม
ข้อมูลเบื้องต้น ชมพู่แก้มแหม่ม, การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ ...
ชมพู่แก้มแหม่ม | |
---|---|
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
อาณาจักร: | Plantae |
ไม่ได้จัดลำดับ: | Angiosperms |
ไม่ได้จัดลำดับ: | Eudicots |
ไม่ได้จัดลำดับ: | Rosids |
อันดับ: | Myrtales |
วงศ์: | Myrtaceae |
สกุล: | Syzygium |
สปีชีส์: | S. samarangense |
ชื่อทวินาม | |
Syzygium samarangense (Blume) Merrill & Perry | |
ชื่อพ้อง[1] | |
|
ปิด
มีถิ่นกำเนิดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และนิยมปลูกไปทั้งภูมิภาค ในอินโดนีเซียนิยมนำไปทำโรยักหรือนำไปดองที่เรียกอาซีนัน เปลือกผลมีลักษณะคล้ายไขเคลือบ เนื้อค่อนข้างแห้ง มีกลิ่นหอม ชาวโอรังอัซลีในรัฐเปรัก ประเทศมาเลเซียใช้ใบรักษาโรคผิวหนัง[2]