ประเทศอังกฤษ
ประเทศในทวีปยุโรปตะวันตกเฉียงเหนือ เป็นส่วนหนึ่งของสหราชอาณาจักร / From Wikipedia, the free encyclopedia
อังกฤษ (อังกฤษ: England, ออกเสียง: /ˈɪŋ(g)lənd/) เป็นประเทศอันเป็นส่วนหนึ่งของสหราชอาณาจักร[4][5][6] มีพรมแดนทางบกติดต่อกับสกอตแลนด์ทางเหนือ และเวลส์ทางตะวันตก ทะเลไอร์แลนด์ทางตะวันตกเฉียงเหนือ ทะเลเคลติกทางตะวันตกเฉียงใต้ ทะเลเหนือทางตะวันออก และช่องแคบอังกฤษซึ่งคั่นระหว่างอังกฤษกับยุโรปแผ่นดินใหญ่ พื้นที่ประเทศอังกฤษส่วนใหญ่ตั้งอยู่ทางตอนกลางและตอนใต้ของเกาะบริเตนใหญ่ในมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ ประเทศอังกฤษยังรวมถึงเกาะที่เล็กกว่าอีกกว่า 100 เกาะ เช่น หมู่เกาะซิลลีและเกาะไวต์
อังกฤษ | |
---|---|
คำขวัญ: God and my right
พระเจ้าและสิทธิของฉัน | |
เพลงชาติ: ใช้ "ก็อดเซฟเดอะคิง" (God Save the King) ตามสหราชอาณาจักรโดยพฤตินัย แต่ไม่มีเพลงชาติในทางนิตินัย | |
ที่ตั้งของ อังกฤษ (เขียวเข้ม) – ในยุโรป (เขียว & เทาเข้ม) | |
เมืองหลวง และเมืองใหญ่สุด | ลอนดอน |
ภาษาราชการ | ไม่ได้กำหนด ภาษาอังกฤษ (โดยพฤตินัย) |
การปกครอง | ส่วนหนึ่งราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ รัฐบาลโดยตรงบริหารผ่านรัฐบาลสหราชอาณาจักร |
สมเด็จพระเจ้าชาลส์ที่ 3 แห่งสหราชอาณาจักร | |
สถาปนา | |
• เป็นส่วนหนึ่งของสหราชอาณาจักร | ค.ศ. 1707 |
พื้นที่ | |
• รวม | 130,395 ตารางกิโลเมตร (50,346 ตารางไมล์) (-) |
ประชากร | |
• 2562 ประมาณ | 56,286,961[1] |
• สำมะโนประชากร 2554 | 53,012,500[2] |
432 ต่อตารางกิโลเมตร (1,118.9 ต่อตารางไมล์)[3] | |
สกุลเงิน | ปอนด์สเตอร์ลิง (£) (GBP) |
เขตเวลา | UTC+0 (GMT) |
รหัสโทรศัพท์ | 44 |
โดเมนบนสุด | .uk |
ภูมิประเทศของอังกฤษส่วนมากประกอบด้วยเขาเตี้ย ๆ และที่ราบ โดยเฉพาะทางตอนกลางและตอนใต้ของอังกฤษ อย่างไรก็ตาม ทางเหนือและทางตะวันตกเฉียงใต้เป็นที่สูง วินเชสเตอร์เป็นเมืองหลวงเก่าของอังกฤษกระทั่งเปลี่ยนมาเป็นลอนดอนใน พ.ศ. 1609 ปัจจุบัน ลอนดอนเป็นเขตมหานครใหญ่ที่สุดในสหราชอาณาจักร และพื้นที่เมืองใหญ่ที่สุดในสหภาพยุโรปเมื่อวัดด้วยเกณฑ์ส่วนใหญ่ ประชากรอังกฤษมีอยู่ราว 56 ล้านคน คิดเป็น 84% ของประชากรสหราชอาณาจักร และส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในกรุงลอนดอน ภาคตะวันออกเฉียงใต้และเขตเมืองขยายในภาคมิดแลนด์ส ภาคตะวันตกเฉียงเหนือและยอร์กเชอร์ ซึ่งได้รับการพัฒนาเป็นพื้นที่อุตสาหกรรมสำคัญระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 19
ราชอาณาจักรอังกฤษ ซึ่งหลังจาก พ.ศ. 1827 รวมเวลส์เข้าไปด้วยนั้น เป็นรัฐอธิปไตยกระทั่งวันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2250 เมื่อพระราชบัญญัติสหภาพมีผลใช้บังคับตามเงื่อนไขซึ่งตกลงกันในสนธิสัญญาสหภาพเมื่อปีก่อน ส่งผลให้มีการรวมทางการเมืองกับราชอาณาจักรสกอตแลนด์ และสถาปนาราชอาณาจักรบริเตนใหญ่[7][8] พ.ศ. 2344 บริเตนใหญ่รวมกับราชอาณาจักรไอร์แลนด์ ผ่านพระราชบัญญัติสหภาพอีกฉบับหนึ่งกลายเป็นสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์ พ.ศ. 2465 รัฐอิสระไอร์แลนด์ได้รับการสถาปนาเป็นอาณาจักรแยกต่างหาก แต่ Royal and Parliamentary Titles Act 1927 รวมไอร์แลนด์เหนือเข้ากับสหราชอาณาจักรอีกครั้ง และสถาปนาสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์เหนือปัจจุบันอย่างเป็นทางการ