ถั่วดาล
From Wikipedia, the free encyclopedia
ดาล (ฮินดี: दाल Dāl, เนปาล: दाल Daal, เบงกอล: ডাল Dāl, กันนาดา: ಬೇಳೆ Bēḷe, กอนกานี: दाळ, Dāl, มลยาฬัม: പരിപ്പു Parippu, มราฐี: डाळ Ḍāḷ, โอเดีย: ଡାଲି Daali, ทมิฬ: பருப்பு Paruppu, เตลูกู: పప్పు Pappu, Dāl, อูรดู: دال Dạl, คุชราต: દાળ Dāḷa, สิงหล: පරිප්පු Parippu) เป็นคำที่ชาวอินเดียใช้เรียกถั่วกระเทาะซีก ซึ่งเป็นส่วนประกอบที่สำคัญในอาหารอินเดีย คำว่าดาล มาจากภาษาสันสกฤตแปลว่าแยกออก[2]
ดาลเป็นการเตรียมอาหารจากถั่วแห้งซึ่งเอาเปลือกชั้นนอกออก และยังหมายถึงแกงเนื้อสัตว์ที่ใช้ดาลเป็นส่วนประกอบสำคัญ พบในอาหารอินเดีย อาหารเนปาล อาหารปากีสถาน อาหารศรีลังกา และอาหารบังคลาเทศ นิยมกินกับข้าวและผักในภาคใต้ของประเทศอินเดียและนิยมกินกับข้าว โรตี และจปาตี ทางภาคเหนือของอินเดียและปากีสถาน ดาลเป็นแหล่งของโปรตีนสำหรับอาหารที่มีเนื้อน้อยหรือไม่มีเลย ดาลในอาหารศรีลังกาคล้ายกับอาหารอินเดียใต้
ในอินเดียใต้ นิยมใช้ดาลทำอาหารที่เรียกว่า Sambar dal ซึ่งเป็นต้มยำของเม็ดถั่วแดงกับมะขามและผักบางชนิด กินกับข้าว