ทศกัณฐ์
From Wikipedia, the free encyclopedia
สำหรับความหมายอื่น ดูที่ ทศกัณฐ์ (แก้ความกำกวม)
ทศกัณฐ์ (สันสกฤต : दशकण्ठ) (ผู้มีสิบคอ คือ มีสิบหัว) เป็นตัวละครเอกตัวหนึ่งในเรื่องรามเกียรติ์ ดัดแปลงมาจากตัวละครราวณะ (สันสกฤต : रावण) ในมหากาพย์ฮินดู รามายณะ
ข้อมูลเบื้องต้น ทศกัณฐ์, ผู้ครองกรุงลงกา ...
ทศกัณฐ์ | |
---|---|
ตัวละครใน รามเกียรติ์ | |
ผู้ครองกรุงลงกา | |
เผ่าพันธุ์ | รากษส |
เพศ | ผู้ |
ตำแหน่ง | กษัตริย์แห่งกรุงลงกา |
คู่สมรส | นางกาลอัคคี นางมณโฑ นางสนมพันตน นางสนมสิบตน นางปลา นางช้างพัง |
บุตร | บรรลัยกัลป์ อินทรชิต ไพนาสุริยวงศ์ (ทศพิน) สหัสกุมาร สีดา สิบรถ นางสุพรรณมัจฉา ทศคีรีวัน ทศคีรีธร |
ญาติ | ท้าวลัสเตียน (บิดา) นางรัชฎา (มารดา) ท้าวจตุรพักตร์ (ปู่) กุมภกรรณ (น้องชาย) พิเภก (น้องชาย) ขร (น้องชาย) ทูษณ์ (น้องชาย) ตรีเศียร (น้องชาย) นางสำมนักขา (น้องสาว) พระราม (ลูกเขย) หนุมาน (ลูกเขย) มัจฉานุ (หลาน) |
มิตรสหาย | ไมยราพณ์, ฤๅษีโคบุตร, สหัสเดชะ, มูลพลัม, ท้าวจักรวรรดิ, สัตลุง, มหาบาล, อัศกรรณมารา, สัทธาสูร, ไพจิตราสูร |
ศัตรู | พระราม, พระลักษมณ์, หนุมาน, พาลี, สุครีพ, องคต, ชมพูพาน, พิเภก (ขณะที่พิเภกเป็นไส้ศึกแก่พระราม) |
ปิด