Loading AI tools
พรรคการเมืองในประเทศลาว จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พรรคประชาชนปฏิวัติลาว (ลาว: ພັກປະຊາຊົນປະຕິວັດລາວ; ฝรั่งเศส: Parti révolutionnaire populaire lao; อังกฤษ: Lao People's Revolutionary Party, อักษรย่อ: LPRP) เป็นพรรคการเมืองที่ก่อตั้งและบริหารประเทศลาวในปัจจุบัน
พรรคประชาชนปฏิวัติลาว ພັກປະຊາຊົນປະຕິວັດລາວ พักปะซาซนปะติวัดลาว | |
---|---|
ผู้ก่อตั้ง | เจ้าสุภานุวงศ์ ไกสอน พมวิหาน |
เลขาธิการทั่วไป | ทองลุน สีสุลิด |
สมาชิกประจำ | บุนทอง จิดมะนี |
คำขวัญ | พรรคประชาชนปฏิวัติลาวที่มีเกียรติสง่า ยั่งยืน! บรรเทาความทุกข์ยากความทุกข์จนทีละก้าว |
ก่อตั้ง | 22 พฤษภาคม 1955 |
ก่อนหน้า | พรรคคอมมิวนิสต์อินโดจีน |
ที่ทำการ | นครหลวงเวียงจันทน์, ประเทศลาว |
หนังสือพิมพ์ | ปะซาซน |
ฝ่ายเยาวชน | สหภาพเยาวชนปฏิวัติประชาชนลาว |
ฝ่ายทหาร | กองทัพประชาชนลาว |
สมาชิกภาพ (ปี ค.ศ. 2021) | 348,686 |
อุดมการณ์ | ลัทธิคอมมิวนิสต์ ลัทธิมากซ์-เลนิน แนวคิดไกสอน พมวิหาน รักชาติลาว (ชาตินิยมลาว) |
จุดยืน | ซ้ายจัด |
กลุ่มระดับสากล | การประชุมพรรคคอมมิวนิสต์และแรงงานระหว่างประเทศ |
เพลง | "แองเตอร์นาซิอองนาล" *เพลงปฏิวัติ-สหาย (ไม่เป็นทางการ) |
สภาแห่งชาติ | 158 / 164
|
เว็บไซต์ | |
http://www.pccob.gov.la/ | |
ธงประจำพรรค | |
การเมืองลาว รายชื่อพรรคการเมือง การเลือกตั้ง |
พรรคที่มีมาก่อน LPRP คือพรรคคอมมิวนิสต์อินโดจีน (ICP) [1] ซึ่งก่อตั้งโดยผู้นำเวียดนามโฮจิมินห์ในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1930 เพื่อก่อตั้งองค์การคอมมิวนิสต์สากล (โคมินเทิร์น)[1] ทาง ICP มีเป้าที่ "จะขจัดระบอบศักดินา เพื่อแจกจ่ายที่ดินให้ผู้ไถนา เพื่อโค่นระบอบจักรวรรดินิยม และทำให้อินโดจีนเป็นเอกราช"[1] เนื่องจากสมาชิกส่วนใหญ่เป็นชาวเวียดนาม ทำให้เดิม ICP มีชื่อว่า "พรรคคอมมิวนิสต์เวียดนาม"[1] ซึ่งเปลี่ยนชื่อเพราะความไม่พอใจของโคมินเทิร์นต่อองค์การที่มีความเป็นชาตินิยมเวียดนาม[1] และความเชื่อที่ว่า แรงงานในเวียดนาม กัมพูชา และลาว มีความคล้ายคลังกันมากกว่า[1] ถึงกระนั้น พรรค ICP ยังคงอยู่จนกระทั่งยุบตัวลงอย่างเป็นทางการในวันที่ 11 พฤษจิกายน ค.ศ. 1945[1] ในตอนนั้น กลุ่ม ICP ไม่เคยมีสมาชิกเป็นชาวลาวหรือกัมพูชาเลย[1] ทำให้ใน ค.ศ. 1946 มีการจัดตั้ง ICP ใต้ดินเพื่อรับเลือกกลุ่มแกนนำคอมมิวนิสต์ชาวลาว[1] อย่างไรก็ตาม การไม่มีตัวแทนชาวลาวใน ICP ใต้ดินยังคงสร้างปัญหา และในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1951 มีสมาชิก 81 คนจาก 2,091 คนที่เป็นชาวลาว[2]
ในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1951 ICP ใต้ดินได้จัดงานสภาแห่งชาติครั้งที่ 2 และเปลี่ยนชื่อเป็นพรรคแรงงานเวียดนาม (WPV)[3] หลังจากนั้น พันธมิตรเวียด-ลาว-เขมรได้ประกาศความมุ่งมั่นที่จะสู้ต่อลัทธิอาณานิคมฝรั่งเศสและจักรวรรดินิยมอเมริกัน[3] ใน ค.ศ. 1952 ทาง WPV ได้จัดตั้งคณะกรรมการองค์การพรรคที่มีสมาชิกห้าคน: ไกสอน พมวิหาร (ในฐานะเลขาธิการ), หนูฮัก พูมสะหวัน, สีสะหวาด แก้วบุนพัน, บุน พูมมะหาไซ และคำเสน[4][3] สองปีต่อมา มีการจัดตั้งหน่วยลับคอมมิวนิสต์ทั่วลาว และในวันที่ 22 มีนาคม ค.ศ. 1955 ได้มีการก่อตั้งสภาและพรรคประชาชนลาว (LPP)[5] อย่างไรก็ตาม ใช่ว่าทุกอย่างจะเป็นไปตามแผน และ LPP เกือบถูกกำจัดจากการปราบปรามของรัฐบาลใน ค.ศ. 1959[5] เวียดนามเหนือเพิ่มการสนับสนุน LPP และปะเทดลาว[6] และในช่วงต้นคริสต์ทศวรรษ 1960 พรรคนี้ได้ควบคุมเกือบครึ่งประเทศ[6]แม้ว่าจะเป็นแกนหลักในการก่อกำเริบใน ค.ศ. 1955 ถึง 1975 พรรคนี้ยังคงเป็นตนเองเป็นความลับ โดยมีชาวลาวเพียงไม่กี่คนที่รู้ว่ามีพรรคหรือชื่อหัวหน้าพรรคในช่วงนั้น[7]
ในวันที่ 21 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1973 หลังมีสงครามเป็นเวลาหลายปี มีการละเมิดสัญญาสงบศึกของรัฐบาลราชอาณาจักรลาว[8] ซึ่งคล้ายกับการคลี่คลายในเวียดนามใต้ใน ค.ศ. 1974 ถึง 1975 รัฐบาลราชอาณาจักรลาวเผชิญกับการก่อกบฏหลายครั้ง[9] ทำให้พรรคนี้ ซึ่งคือปะเทดลาว ควบคุมถนนที่มีเส้นทางไปที่เวียงจันทน์ ซึ่งตัดขาดเสบียงไปยังเมืองหลวง[9] ในช่วงเดือนเมษายนถึงพฤษภาคม มีการประท้วงต่อต้านรัฐบาลทั่วเมืองเวียงจันทน์ ทำให้มีรัฐมนตรี 5 คนลาออก[10] รัฐบาลจึงจัดการเลือกตั้งใน ค.ศ. 1976 ซึ่งเป็นความพยายามในการรักษาพระมหากษัตริย์ครั้งสุดท้าย[11] ในวันที่ 26 พฤศจิกายน ตัวแทนพรรคประชาชนปฏิวัติลาวสามารถทำให้พระมหากษัตริย์สละทรัพย์สินส่วนพระองค์และสละราชสมบัติ"ด้วยความสมัครใจ"[12] ทำให้พรรคนี้ได้จัดการประชุมสภาผู้แทนราษฎรแห่งชาติในวันที่ 1–2 ธันวาคม ค.ศ. 1975 สภานี้ประกาศยุบราชอาณาจักรลาว ก่อตั้งสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชชนลาว และประกาศสิ้นสุดสงครามที่ดำรงเป็นเวลา 30 ปี[11]
หลังรัฐบาลกษัตริย์ล่มสลาย และการยึดครองของพวกคอมมิวนิสต์ทำให้เกิดการย้ายถิ่นฐาน[13] และใน ค.ศ. 1980 ร้อยละ 10 ของประชากรได้หนีออกจากประเทศแล้ว[14] ในช่วงที่ได้อำนาจแรก ๆ พรรคนี้ยังคงอยู่แบบลับ ๆ[14] เช่น ในตอนนั้นผู้คนส่วนใหญ่ไม่รู้จักไกสอน พมวิหาน เลขาธิการทั่วไป LPRP[14] รัฐบาลใหม่ได้ปิดองค์กรข่าวอิสระอย่างรวดเร็ว[15] ส่วนองค์กรที่ไม่ถูกยุบจะถูกบังคับให้เข้าร่วมเป็นสมาชิกแนวลาวส้างซาด (LFNC) องค์กรมวลชนที่ควบคุมโดย LPRP[16]
ใน ค.ศ. 1978 ทาง LPRP ยังดำเนินการเปลี่ยนแปลงทางสังคมผ่านการเกษตรแบบนารวม[17] เป้าหมายหลักสองอย่างของวิธีการทำนารวมคือ (1) ยกเลิกทรัพย์สินส่วนบุคคลในพื้นที่ชนบท และ (2) สร้างความเข้มแข็งทางการเมืองในพื้นที่ที่รัฐบาลราชอาณาจักรลาวเคยควบคุม[18] แต่ผลที่ออกมากลับตรงกันข้าม การทำนารวมดำเนินการไปได้ยาก และมีการต่อต้านนโยบายนี้ในบางพื้นที่[18] ผลที่ตามมา ทำให้คณะกรรมการกลาง LPRP ยกเลิกการทำนารวมใน ค.ศ. 1981[19] แล้วไปใช้เครื่องมือการเกษตรที่ทันสมัยเพื่อพัฒนาประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจ[20] ใน ค.ศ. 1988 ไกสอน พมวิหารยอมรับว่าการทำนารวมเป็นความล้มเหลว[20] สองปีต่อมา ใน ค.ศ. 1990 สหกรณ์การเกษตรทั้งหมดล่มสลายไปจนเกือบหมด[21]
การล่มสลายของคอมมิวนิสต์ในยุโรปส่งผลกระทบมาที่ลาวอย่างหนัก[22] นักศึกษาบางคนเริ่มวิจารณ์อำนาจของพรรค และเริ่มเรียกร้องให้นำระบบหลายพรรคมาใช้[22] พรรคประชาชนปฏิวัติลาวไม่ได้เปลี่ยนระบบ และทองสุก ไซสังคี (Thongsouk Saisangkhi) ร่วมกับLatsami Khamphoui รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงเศรษฐกิจและการวางแผน กับPheng Sakchittaphong เจ้าหน้าที่กระทรวงยุติธรรมถูกจับในเดือนตุลาคม ค.ศ. 1990 และถูกตัดสินจำคุกเป็นเวลา 14 ปีในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1992[22] หลังจากนั้นในปีเดียวกัน การใช้รัฐธรรมนูญฉบับใหม่ ซึ่งกล่าวว่าประเทศลาวเป็นเผด็จการประชาธิปไตยของปวงชนภายใต้การปกครองของ LPRP[23]
การบริหารของพรรคและรัฐยังคงทนมาตั้งแต่คริสต์ทศวรรษ 1980[24] หลังดำรงตำแหน่งเลขาธิการทั่วไปพรรคเป็นเวลา 14 ปี คำไต สีพันดอนลาออกใน ค.ศ. 2006 และจูมมะลี ไซยะสอนดำรงตำแหน่งต่อ 10 ปี[25] ใน ค.ศ. 2016 บุนยัง วอละจิดดำรงตำแหน่งนี้จนถึง ค.ศ. 2021[26] ปัจจุบัน ผู้ดำรงตำแหน่งนี้คือทองลุน สีสุลิด[27]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.