พระเจ้ามีแกลแห่งโปรตุเกส
From Wikipedia, the free encyclopedia
พระเจ้ามีแกลที่ 1 แห่งโปรตุเกส (โปรตุเกส: Miguel I de Portugal; 26 ตุลาคม พ.ศ. 2345 ในลิสบอน - 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2409 ในชลูส์ คาร์ลส์โฮเฮ, บาวาเรีย) ทรงได้รับพระราชสมัญญาว่า "ผู้สมบูรณาญาสิทธิ์" (o Absolutista) หรือ "ผู้อนุรักษนิยม" (o Tradicionalista) ทรงเป็นพระมหากษัตริย์แห่งราชอาณาจักรโปรตุเกสระหว่างปีพ.ศ. 2371 ถึงพ.ศ. 2377 เป็นพระราชบุตรพระองค์ที่ 7 และพระราชโอรสพระองค์ที่ 3 ในพระเจ้าโจเอาที่ 6 แห่งโปรตุเกสกับเจ้าหญิงคาร์ลอตา โจวควินาแห่งสเปน
พระเจ้ามีแกลแห่งโปรตุเกส | |||||
---|---|---|---|---|---|
พระบรมสาทิสลักษณ์พระเจ้ามีแกลแห่งโปรตุเกส ขณะมีพระชนมายุ 26 พรรษา พ.ศ. 2371 | |||||
พระมหากษัตริย์แห่งโปรตุเกสและอัลการ์วึ | |||||
ครองราชย์ | 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2371 - 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2377 6 ปี 69 วัน | ||||
ก่อนหน้า | สมเด็จพระราชินีนาถมาเรียที่ 2 แห่งโปรตุเกส | ||||
ถัดไป | สมเด็จพระราชินีนาถมาเรียที่ 2 แห่งโปรตุเกส | ||||
พระราชสมภพ | 26 ตุลาคม พ.ศ. 2345 ณ พระราชวังหลวงเกวลูซ ลิสบอน ประเทศโปรตุเกส | ||||
สวรรคต | 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2409 ณ ชลูส์ คาร์ลส์โฮเฮ บาวาเรีย (พระชนมายุ 64 พรรษา) | ||||
คู่อภิเษก | เจ้าหญิงอเดเลดแห่งโลเวนสไตน์-เวิร์ทเฮล์ม-โรเซนเบิร์ก อันโตเนีย ฟรานซิสกา ริเบย์โร โด คาร์โม | ||||
พระราชบุตร | เจ้าหญิงมาเรีย ดาส เนเวสแห่งโปรตุเกส เจ้าชายมีแกล ดยุคแห่งบรากันซา เจ้าหญิงมาเรีย เทเรซาแห่งโปรตุเกส เจ้าหญิงมาเรีย โจเซฟาแห่งโปรตุเกส เจ้าหญิงอเดลกุนเดส ดัสเชสแห่งกีมาเรซ แกรนด์ดัชเชสมารี แอนน์แห่งลักเซมเบิร์ก เจ้าหญิงมาเรีย แอนโตเนียแห่งโปรตุเกส มาเรีย อัสซันโค ริเบย์โร โด คาร์โม อี บรากังซา | ||||
| |||||
ราชวงศ์ | บรากังซา | ||||
พระราชบิดา | พระเจ้าโจเอาที่ 6 แห่งโปรตุเกส | ||||
พระราชมารดา | เจ้าหญิงคาร์ลอตา โจวควินาแห่งสเปน | ||||
ลายพระอภิไธย |
หลังจากที่ทรงลี้ภัยซึ่งมีผลมาจากทรงมีส่วนร่วมในปฏิบัติการกบฏเมษายน เจ้าชายมีแกลเสด็จกลับโปรตุเกสในฐานะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ในพระราชนัดดาของพระองค์ สมเด็จพระราชินีนาถมาเรียที่ 2 แห่งโปรตุเกสและเพื่อจะทรงมาเป็นพระราชสวามีของพระราชนัดดา ในฐานะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ เจ้าชายทรงอ้างสิทธิในราชบัลลังก์โปรตุเกสเนื่องจากตามที่เรียกว่ากฎหมายพื้นฐานแห่งราชอาณาจักรของพระเชษฐาของพระองค์ พระเจ้าเปดรูที่ 4 แห่งโปรตุเกส และนั่นจึงทำให้พระราชธิดาของพระเจ้าเปดรูต้องสูญเสียสิทธิในช่วงเวลาที่พระเจ้าเปดรูได้ทำสงครามกับโปรตุเกสและกลายเป็นพระประมุขในรัฐอธิปไตยต่างชาติ (จักรวรรดิบราซิล) เจ้าชายมีแกลทรงปราบดาภิเษกเป็น พระเจ้ามีแกลแห่งโปรตุเกส เหตุนี้จึงนำไปสู่สถานการณ์ทางการเมืองที่ยุ่งยาก โดยมีผู้คนจำนวนมากถูกสังหาร, จับกุม, ข่มเหง หรือถูกเนรเทศ และที่ซึ่งนำไปสู่จุดสูงสุดที่เรียกว่า สงครามเสรีนิยมโปรตุเกส ระหว่างกลุ่มเผด็จการสมบูรณาญาสิทธิราชย์กับกลุ่มรัฐธรรมนูญก้าวหน้า ในที่สุด พระเจ้ามีแกลทรงพ่ายแพ้และทรงถูกขับออกจากราชบัลลงก์และทรงดำรงพระชนม์ชีพอีก 32 ปีในการถูกเนรเทศ