ภาษาสิเลฏ
ภาษาอินโด-อารยันที่พูดในซิลเฮต / From Wikipedia, the free encyclopedia
ภาษาสิเลฏ (อักษรสิเลฏินาครี: ꠍꠤꠟꠐꠤ silɔʈi) เป็นภาษากลุ่มอินโด-อารยันที่มีผู้พูดประมาณ 11 ล้านคน โดยหลักอยู่ในภาคสิเลฏ ประเทศบังกลาเทศ หุบเขาบารักกับอำเภอ Hojaiในรัฐอัสสัม และอำเภอตรีปุระเหนือกับUnakotiในรัฐตรีปุระ ประเทศอินเดีย[7][5] นอกจากนี้ ยังมีผู้พูดภาษาสิเลฏจำนวนหนึ่งในรัฐเมฆาลัย รัฐมณีปุระ และรัฐนาคาแลนด์ของประเทศอินเดีย และชุมชนพลัดถิ่นในสหราชอาณาจักร สหรัฐ และตะวันออกกลาง
ข้อมูลเบื้องต้น ภาษาสิเลฏ, ออกเสียง ...
ภาษาสิเลฏ | |
---|---|
Silôṭi | |
ꠍꠤꠟꠐꠤ สิลอฏิ | |
![]() ศัพท์ "Silôṭi" ในอักษรสิเลฏินาครี | |
ออกเสียง | silɔʈi |
ประเทศที่มีการพูด | บังกลาเทศ อินเดีย |
ภูมิภาค | ภาคสิเลฏและหุบเขาบารัก[1] |
ชาติพันธุ์ | ชาวสิเลฏ[2][3][4] |
จำนวนผู้พูด | 10 ล้านคน (2017) ภาษาที่สอง: 1.5 ล้านคน (2017)[5][6] |
ตระกูลภาษา | อินโด-ยูโรเปียน
|
รูปแบบก่อนหน้า | ปรากฤต
|
ระบบการเขียน | อักษรสิเลฏินาครี อักษรเบงกอล–อัสสัม |
รหัสภาษา | |
ISO 639-3 | syl |
นักภาษาศาสตร์ | syl |
Linguasphere | 59-AAF-ui |
![]() ภูมิภาคที่ภาษาสิเลฏเป็นภาษาแม่ | |
บทความนี้มีสัญลักษณ์สัทอักษรสากล หากระบบของคุณไม่รองรับการแสดงผลที่ถูกต้อง คุณอาจเห็นปรัศนี กล่อง หรือสัญลักษณ์อย่างอื่นแทนที่อักขระยูนิโคด |
ปิด
มีการรับรู้อย่างหลากหลายว่าสิเลฏเป็นสำเนียงหนึ่งของภาษาเบงกอลหรือเป็นภาษาของตนเอง ในขณะที่นักภาษาศาสตร์ส่วนมากถือว่าเป็นภาษาอิสระ[8][9] บางส่วนพิจารณาอย่างผิด ๆ ว่าเป็นภาษาเบงกอลรูปแบบ"ผิดเพี้ยน"[10] และมีรายงานการเปลี่ยนภาษาจากสิเลฏไปเป็นเบงกอลมาตรฐานในบังกลาเทศ อินเดีย และชุมชนพลัดถิ่น[11]