ภาษาแอกแคด
From Wikipedia, the free encyclopedia
ภาษาแอกแคด (อังกฤษ: Akkadian language; แอกแคด: 𒀝𒅗𒁺𒌑 akkadû)[1][2] เป็นภาษากลุ่มเซมิติกใช้พูดในเมโสโปเตเมียโบราณ รวมทั้งชาวบาบิโลเนียและชาวอัสซีเรีย ชื่อของภาษานี้มาจากเมืองแอกแคดซึ่งเป็นศูนย์กลางของอารยธรรมเมโสโปเตเมีย
ข้อมูลเบื้องต้น ภาษาแอกแคด, ประเทศที่มีการพูด ...
ภาษาแอกแคด | |
---|---|
𒀝𒅗𒁺𒌑 akkadû | |
จารึกภาษาแอกแคดบนโอเบลิสก์ของมานิชตูชู | |
ประเทศที่มีการพูด | อัสซีเรียและบาบิโลน |
ภูมิภาค | เมโสโปเตเมีย |
ยุค | ประมาณ 2500 – 500 ปีก่อน ค.ศ.; ทางศาสนาหรือวิชาการถึง ค.ศ. 100 |
ตระกูลภาษา | แอโฟรเอชีแอติก
|
ระบบการเขียน | อักษรรูปลิ่มซูเมอร์-แอกแคด |
สถานภาพทางการ | |
ภาษาทางการ | เริ่มใช้ที่แอกแคด (เมโสโปเตเมียตอนกลาง); ภาษากลางในตะวันออกกลางและอียิปต์ในยุคสัมฤทธิ์ตอนปลายถึงยุคเหล็กตอนต้น |
รหัสภาษา | |
ISO 639-2 | akk |
ISO 639-3 | akk |
บทความนี้มีสัญลักษณ์สัทอักษรสากล หากระบบของคุณไม่รองรับการแสดงผลที่ถูกต้อง คุณอาจเห็นปรัศนี กล่อง หรือสัญลักษณ์อย่างอื่นแทนที่อักขระยูนิโคด |
ปิด