ภุช

ภุช (อักษรโรมัน: Bhuj, ออกเสียง^ⓘ) เป็นเทศบาลนครและศูนย์กลางการปกครองของอำเภอกัจฉ์ รัฐคุชราต ประเทศอินเดีย ในปี 2011 ประชากรของนครภุชอยู่ที่ 213,514^[1] และข้อมูลจากปี 2003 ระบุจำนวนศาสนิกชนชาวมุสลิมของภุชอยู่ที่ 24%^[2] ประชากรส่วนใหญ่ที่อาศัยในสลัมของภุชเป็นชาวมุสลิม ทลิต และชนกลุ่มน้อยอื่น ๆ^[3][4] เช่นในสลัมแห่งหนึ่งสำรวจพบประชากร 80% เป็นชาวมุสลิม^[5]

ภุช
นคร
ปราคมหัล
ภุช แสดงแผนที่รัฐคุชราต ภุช แสดงแผนที่ประเทศอินเดีย
พิกัด: 23.25°N 69.67°E / 23.25; 69.67
ประเทศ	อินเดีย
รัฐ	รัฐคุชราต
อำเภอ	กูตช์
เทศบาล	ภุช
ผู้ก่อตั้ง	เรา หมีรจี
พื้นที่
• ทั้งหมด	56 ตร.กม. (22 ตร.ไมล์)
ความสูง	110 เมตร (360 ฟุต)
ประชากร  (2011)
• ทั้งหมด	213,514 คน
• ความหนาแน่น	3,800 คน/ตร.กม. (9,900 คน/ตร.ไมล์)
เขตเวลา	UTC+5:30 (IST)
PIN	370001
รหัสโทรศัพท์	2832
ทะเบียนพาหนะ	GJ-12
สัดส่วนเพศ	0.97 ♀/♂
เว็บไซต์	http://www.bhujnagarpalika.org
source:Census of India[1]

ตามตำนานเล่าว่าแคว้นกัจฉ์นั้นปกครองโดยหัวหน้าเผ่าชาวนาค ครั้นหนึ่ง ราชินีสไง (Sagai) แห่งเศศปัฏฏณะ ผู้สมรสกับกษัตริย์เภริยา กุมาร (Bheria Kumar) ได้ก่อการกำเริบเหนือหัวหน้าเผ่านาค นามว่า ภุชงค์ (Bhujanga) ผู้เป็นหัวหน้าเผ่าคนสุดท้าย หลังสู้รบเสร็จสิ้น เภริยาพ่ายแพ้และราชินีสไงตึงกระโดดลงกองไฟ เขาที่พวกเขาอาศัยอยู่ต่อมาจึงเป็นที่รู้จักในชื่อเขาภุชิยา ส่วนเมืองที่เชิงเขามีชื่อว่า ภุช ส่วนภุชงค์นั้นได้รับการบูชาโดยผู้คนในฐานะนาคที่สำคัญ และมีการสร้างวิหารขึ้นบูชา^[6]

ตามประวัติศาสตร์นั้น นครภุช สถาปนาขึ้นโดยเรา หมีร์ (Rao Hamir) ในปี ค.ศ. 1510 และกลายมาเป็นราชธานีของกัจฉ์ โดยเราเขงครจีในปี 1549^[7] มีการวางศิลาฤกษ์ในฐานะราชธานีอย่างเป็นทางการในปีวิกรมสามวัตที่ 1604 มาฆที่ห้า (ราวปลายเดือนมกราคม 1548) หลังจาก 1590 เป็นต้นมา จักรวรรดิโมกุลเรืองอำนาจเหนือภุช และชื่อของนครแปรมาเป็น สุไลมานนคร (Suleiman Nagar) เมืองภุชมีป้อมปราการซึ่งสร้างขึ้นโดยเทวกรัน เสฐ (Devkaran Seth) ในสมัยของเราเทศัลจี (ปี 1718 - 1741)^[8]

อ้างอิง

1. "Census of India". The Registrar General & Census Commissioner, India, New Delhi, Ministry of Home Affairs, Government of India. 2007-06-26. สืบค้นเมื่อ 2015-09-03.
2. A. P. Joshi, M. D. Srinivas, Jitendra Bajaj (2003). Religious Demography of India. Centre for Policy Studies. p. 68. ISBN 9788186041154.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์)
3. Ashish Kothari and Shrishtee Bajpai (2020-06-09). "Towards urban direct democracy in Bhuj, India".
4. Damayantee Dhar (18 September 2018). "Life of Muslims in Bhuj -- A Saga of Political Alienation And Discrimination".
5. Miwa Kanetani (2006). "Communities Fragmented in Reconstruction after the Gujarat Earthquake of 2001". Journal of the Japanese Association for South Asian Studies: 62.
6. Ward (1 January 1998). Gujarat–Daman–Diu: A Travel Guide. Orient Longman Limited. pp. 316–317. ISBN 978-81-250-1383-9.
7. "History of Bhuj". Bhuj Online. สืบค้นเมื่อ 31 October 2018.
8. Gazetteer of the Bombay Presidency: Cutch, Palanpur, and Mahi Kantha. Printed at the Government Central Press. 1880. pp. 215–216.