ยั่น อิง
From Wikipedia, the free encyclopedia
ยั่น อิง (จีน: 晏嬰; พินอิน: Yàn Yīng; เวด-ไจลส์: Yen Ying; ราว 578–500 ปีก่อนคริสตกาล)[1] ชื่อรองว่า จ้ง (仲) เมื่อเสียชีวิตแล้วได้รับชื่อ ผิง (平) บางทีเรียก ผิง จ้ง (平仲) โดยทั่วไปเรียก ยั่นจื่อ (晏子) เป็นขุนนางแห่งรัฐฉี (齐国) ของจีนโบราณในยุควสันตสารท เป็นปรัชญาเมธีและนักการเมืองที่ประสบความสำเร็จ ได้รับการพรรณนาว่า เป็น "ผู้มีความคิดสร้างสรรค์ที่สุดแห่งยุควสันตสารท"[2]
ข้อมูลเบื้องต้น ยั่น อิง, เกิด ...
ยั่น อิง | |
---|---|
ภาพเขียนยั่น อิง มีอักษรระบุนามเขาว่า "ยั่นผิงจ้ง" (晏平仲) | |
เกิด | 578 ปีก่อนคริสตกาล ดินแดนโบราณ (ปัจจุบัน คือ เกามี่, ชานตง) |
เสียชีวิต | 500 ปีก่อนคริสตกาล จือปั๋ว, ชานตง |
อาชีพ | ขุนนางรัฐฉี |
ปิด
เชื่อกันว่า เอกสาร ยั่นจื่อชุนชิว (晏子春秋) เป็นผลงานของเขาและได้รับการตั้งชื่อตามเขา